ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៣

 [២៨០​] ព្រះរាជា​ចេ​តៈ​ទាំងឡាយ​ លុះ​បានឃើញ​ព្រះបាទ​វេស្សន្តរ​នោះ​ហើយ​ ក៏​ទ្រង់​ព្រះ​កន្សែង ចូល​ទៅ​ជិត​ថា​ បពិត្រ​ព្រះ​ទេវៈ ព្រះអង្គ​សុខ​ស្រួល​ទេ​ឬ បពិត្រ​ព្រះ​ទេវៈ​ ព្រះអង្គ​មិន​មាន​ជំងឺ​ដម្កា​ត់​ទេ​ឬ។ ព្រះបិតា​របស់​ព្រះអង្គ​ មិន​មាន​រោគ​ទេ​ឬ ពួក​អ្ន​កសិវិ​រាស្រ្ត មិន​មាន​ជំងឺ​ដម្កា​ត់​ទេឬ​ បពិត្រ​មហា​រាជ​ ទៅណា​ទៅ​​ពួក​ពល​របស់​ព្រះអង្គ ទៅណា​ទៅ​រថ​មណ្ឌល​របស់​ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​សេ្តច​មក​កាន់​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ មិន​មាន​សេះ​ មិន​មាន​រថ​ ​ពួក​បច្ចាមិត្រ​គ្រប​សង្កត់​ព្រះអង្គ​ឬ ទើប​សេ្តច​យាង​មកកាន់​ទិស​នេះ។
 [២៨១​] (ព្រះបាទ​វេស្សន្តរ​…) ម្នាល​សំ​ឡាញ់​ទំាង​ឡាយ​ យើង​មាន​សេ​ចកី្ត​សុខ​ស្រួល​ទេ​ មា្នល​សំ​ឡាញ់​ទំាង​ឡាយ យើង​មិន​មាន​ជំងឺ​ដម្កា​ត់​អី្វ​ទេ ព្រះបិតា​របស់​យើង ក៏​មិន​មាន​រោគ​ទេ​ ទំាំង​ពួក​អ្នក​សិវិ​រាស្រ្ត​ក៏​មិន​មាន​ជំងឺ​ដម្កា​ត់​ដែរ។ យើង​បាន​ឲ្យ​ដំរី​មាន​ភ្លុក ង ទន្ទាំ​ អាច​ពុះពារ​សត្រូវ​ ស្គាល់​ខែត្រ​នៃ​ចម្បំាង​គ្រប់យ៉ាង ជា​ដំរី​ដ៏​ឧត្តម សសុទ្ធ បិ​ទបាំង​ដោយ​សំពត់​កម្ពល​លឿង​ ជា​ដំរី​ចុះ​បេ្រង អាច​ញាំញី​សត្រូវ​បាន​ មាន​ភ្លុក​ (ល្អ​) ប្រកបដោយ​ស៊ែ​ ជា​ដំរីស​ប្រហែល​នឹង​ភ្នំ​កៃលាស។ ខ្ញុំ​បាន​ឲ្យ​ដំរី​នោះ ព្រម​ទាំង​សេ្វ​តច្ឆ​ត្រ ព្រម​ទាំ​ងកម្រាល​លើ​ខ្នង​ដ៏​ល្អ​ ព្រមទាំង​ពេទ្យ ព្រមទាំង​អ្នករក្សា​ ជា​យាន​ដ៏​ប្រសើរ ជា​រាជពាហនៈ ដល់​ពួក​ព្រាហ្មណ៍។
ថយ | ទំព័រទី ១៣១ | បន្ទាប់
ID: 637344857396386024
ទៅកាន់ទំព័រ៖