ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៣

ឆែ្ក​ទាំង​ឡាយ បាន​ចោមរោម​គាត់ កំពុង​ចូល​ទៅកាន់​ព្រៃធំ​នោះ​ គា​ត់​វងេ្វង​ផ្លូវ ស្រែក​ទ្រ​ហោ​យំ ស្ទុះ​ឃា្លត​ទៅ​ក្នុង​ទី​ឆ្ងា​យអំពី​ផ្លូវ​ (ដែល​ជាទី​ទៅកាន់​គិរីវង្កត​)។ លំដាប់​នោះ​ ព្រាហ្មណ៍​ដែ​លលោ្មភ​ក្នុង​ភោ​គៈ មិន​សង្រួម ទៅ​វងេ្វ​ងនៅ​ក្នុង​ផ្លូវ​ដែល​ជាទី​ទៅ​កាន់​គិរីវង្កត​ (ត្រូវ​ពួក​ឆែ្ក​ទាំងឡាយ​ចោមព័ទ្ធ​ ក៏​ឡើង​ទៅ​អង្គុយ​នៅ​លើ​ដើមឈើ​) បាន​ពោល​គាថា​ទាំង​នេះ​ថា​
 [៣០២​] ជន​ណា​ហ្ន៎ ប្រាប់​ព្រះ​វេស្សន្តរ ដែល​ជា​រាជបុត្ត​ដ៏​ប្រសើរ ឈ្នះ​សេចក្តី​កំណាញ់​ មិន​ចាលចាញ់ ជា​អ្នកឲ្យ​សេច​ក្តី​កេ្សម​ ក្នុង​កាល​មាន​ភ័យ​ដល់​ខ្ញុំ។ ព្រះបាទ​វេស្សន្តរ​ណា​ ជាទី​ពឹង​នៃ​ពួក​អ្នក​ស្មូម​ ដូចជា​ផែនដី ជាទី​ពឹង​នៃ​ពួក​សត្វ​ នរណា​ហ្ន៎​ ប្រាប់​ព្រះ​វេស្សន្តរ​មហារាជ​ មាន​ឧបមា​ដូច​ផែនដី​ដល់​ខ្ញុំ។ ព្រះបាទ​វេស្សន្តរ​ណា​ ជាទី​ទៅ​របស់​​ពួក​ស្មូម ដូចជា​សាគរ​ជាទី​ទៅ​នៃ​ផ្លូវទឹក​ទាំងឡាយ​ នរណា​ហ្ន៎ ប្រាប់​ព្រះ​វេស្សន្តរ​មហារាជ មាន​ឧបមាដូចជា​សមុទ្រ​ដល់​ខ្ញុំ។ នរណា​ហ្ន៎ ប្រាប់​ព្រះ​វេស្សន្តរ​មហារាជ​ មាន​ឧបមាដូចជា​អន្លង់​ទឹក​មាន​កំពង់​ល្អ ងាយ​ផឹក មាន​ទឹក​ត្រជាក់ ជាទី​មនោ​រម្យ​ ដេរដាស​ដោយ​ផ្កា​ឈូកស​ ប្រកប​ដោយ​លំ​អង​ផ្កាដ​ល់​ខ្ញុំ។
ថយ | ទំព័រទី ១៤២ | បន្ទាប់
ID: 637344877178887369
ទៅកាន់ទំព័រ៖