ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៣

បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​ម្ចាស់ផែនដី​ ភារៈ​ដ៏​ធ្ងន់​របស់​អលាត​សេនាបតី មិនទាន់​ពេញ​ប្រៀប​នៅ​ឡើយ អលាត​សេនាបតី​ទៅកាន់​ទុគ្គតិ ព្រោះ​បាប​ណា គាត់​នៅតែ​សន្សំ​បាប​នោះ។ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​ម្ចាស់ផែនដី អលាត​សេនាបតី​បាន​ធ្វើបុណ្យ​ហើយ​ក្នុង​កាលមុន​ បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព ឯអ​លាត​សេនាបតី​នុ៎ះ​បាន​សុខ​ ព្រោះ​អានិសង្ស​បុណ្យ​ដែល​គាត់​ធ្វើ​ហើយ ក្នុង​កាលមុន​នោះ​ឯង។ បុណ្យ​នោះ​របស់​គាត់​អស់​ហើយ បាន​ជា​គាត់​ត្រេកអរ​ក្នុង​អកុសលកម្ម​ លះបង់​នូវ​ផ្លូវត្រង់ ហើយ​ដើរទៅ​តាមផ្លូវ​វៀច​វិញ។ កាល​វត្ថុ​ធ្ងន់​ដែលគេ​ដាក់​ក្នុង​មណ្ឌល​នៃ​ជញ្ជីង ជញ្ជីង​ក៏​បះ​ កាលបើ​ភារៈ​គេដាក់​ចេញ​ហើយ ក្បាល​ជញ្ជីង​ក៏​ងើបឡើង យ៉ាងណាមិញ។ នរជន​កាល​សន្សំ​បុណ្យ​សូម្បី​បន្តិច​ម្តង​ៗ ដូចជា​ទាសៈ​ឈ្មោះ​វីជ​កៈ កាល​ប្រាថ្នា​ឋានសួគ៌​ ត្រេកអរ​ក្នុង​កុសលកម្ម មានផល​ល្អ ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ។ បាប​ណា​ដែល​វីជ​កៈ​នោះ​បាន​ធ្វើ​ទុក​ក្នុង​កាលមុន​ ទាសៈ​ឈ្មោះ​វីជ​កៈ​ឃើញ​ទុក្ខ​ណា ចំពោះខ្លួន​ក្នុងថ្ងៃនេះ​ ព្រោះ​គាត់​បាន​ធ្វើបាប​ក្នុង​ជាតិមុន បាន​ជា​គាត់​ទទួល​ទុក្ខ​នោះ។ បាប​របស់​គាត់​នោះ​អស់​ បាន​ជា​គាត់​ត្រេកអរ​ក្នុង​វិន័យ សូម​ព្រះអង្គ​កុំ​គប់​រក​អចេលកៈ​ ឈ្មោះ​គុណៈ​ជា​កស្សប​គោត្រ ហើយ​មកកាន់​ផ្លូវខុស​ឡើយ។
ថយ | ទំព័រទី ១៦ | បន្ទាប់
ID: 637344774004666912
ទៅកាន់ទំព័រ៖