ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៣

កាលនោះ ពួក​កញ្ញា​របស់​ព្រះបាទ​សិវិ បាន​ចួប​ជុំគ្នា​ហើយ ញ៉ាំង​ព្រះនាងមទ្រី​ឲ្យ​ស្រង់ទឹក​ (ហើយ​ពោល​ថា​) សូម​ព្រះបាទ​វេស្សន្តរ​ និង​ជាលី កណ្ហាជិនា ទាំងពីរ បីបាច់​ថែរក្សា​ព្រះនាង ទាំង​មហារាជ​ព្រះនាម​សញ្ជ័យ​ ក៏​សូមឲ្យ​ថែរក្សា​ព្រះនាង​ដែរ។
 [៤៣០​] ព្រះបាទ​វេស្សន្តរ និង​ព្រះនាងមទ្រី បាន​នូវ​ទីពឹង​នេះ​ (បាន​ដំ​កល់​ក្នុង​រាជសម្បត្តិ​ ហើយ​ភ្នក​រឭក​) នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង​របស់​ព្រះអង្គ​ (ដែល​ទ្រង់​ធ្លាប់​នៅក្នុង​ព្រៃ​ពីដើម​) ក៏​ទ្រង់​ឲ្យ​ទួង​អា​នន្ទី​យភេរី​ ត្រាច់​ទៅ​ទៀប​ភ្នំ​វង្កត ដែល​គួរ​ជាទី​រីករាយ។ ព្រះនាងមទ្រី បរិបូណ៌​ដោយ​លក្ខណៈ បាន​ទីពឹង​នេះ​ហើយ​ (ក៏​ភ្នក​រឭក​) នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង​របស់​ព្រះនាង​ ដែល​ធ្លាប់​នៅក្នុង​ព្រៃ​ពីដើម បាន​ចួប​នឹង​បុត្រ​ទាំងពីរ​ហើយ ក៏​ត្រេកអរ​រីករាយ។ ព្រះនាងមទ្រី​ បរិបូណ៌​ដោយ​លក្ខណៈ បាន​ទីពឹង​នេះ​ហើយ ក៏​មាន​ព្រះ​ហ្ឫ​ទ័យ​ភ្នក​រឭក​សេចក្តី​សៅហ្មង​របស់​ព្រះនាង​ ដែល​ធ្លាប់​នៅក្នុង​ព្រៃ​ពីដើម មានចិត្ត​ត្រេកអរ រីករាយ​ជាមួយនឹង​បុត្រ​ទាំងពីរ។
 [៤៣១​] (ព្រះនាងមទ្រី​…) នែ​បុត្រ​ទាំងពីរ​ កាលពីដើម មាតា​ជា​អ្នក​បរិភោគ​ភត្ត​តែ​មួយ​ពេល ដេក​ផ្ទាល់​នឹង​ផែនដី​ជានិច្ច​ នេះ​ជាវ​ត្ត​របស់​មាតា​ដូច្នេះ ព្រោះ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ចង់ (ចួប​) នឹង​បា​ទាំងពីរ​
ថយ | ទំព័រទី ២១២ | បន្ទាប់
ID: 637344905791226029
ទៅកាន់ទំព័រ៖