ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៣

 [១២៥​] រាជសេវកៈ​ ដែល​ចូល​ទាំ​កាន់​រាជត្រកូល (មានគុណ​សម្បត្តិ​) មិន​ប្រាកដ រមែង​មិនបាន​យស​ទេ​ រាជសេវកៈ​មិន​ត្រូវជា​អ្នក​ក្លៀវក្លា​ពេក មិន​ត្រូវជា​អ្នកខ្លាច​ពេក មិន​ត្រូវ​ធ្វេសប្រហែស​ក្នុង​កាលណា​ឡើយ។ ព្រះរាជា​ជ្រាប​ច្បាស់​នូវ​អាចារ​សម្បត្តិ និង​សេចក្តី​ចេះដឹង ព្រម​ទាំង​សេ​ចក្តី​ស្អាត​របស់​រាជសេវកៈ​នោះ​ក្នុង​កាលណា​ ព្រះរាជា​ក៏​រមែង​ស្និទ្ធស្នាល​ចំពោះ​រាជសេវកៈ​នោះ​ ក្នុង​កាលណោះ ទាំង​មិន​លាក់​នូវ​អាថ៌កំបាំង (របស់​ព្រះអង្គ​) នឹង​រាជសេវកៈ​នោះ​ទេ។
 [១២៦​] រាជសេវកៈ ដែល​ព្រះរាជា​ត្រាស់​ប្រើ (ក្នុង​រាជកិច្ច​ណាមួយ​) មិន​គប្បី​ធ្វើ​រាជកិច្ច​នោះ​ឲ្យ​កម្រើក​ (ល្អៀង​) ទេ ត្រូវ​ធ្វើឲ្យ​ដូចជា​ជញ្ជីង​ដែលគេ​លើកឡើង​ហើយ​ មាន​ដង​ស្មើ​ទៀង​ល្អ។ រាជសេវកៈ​ធ្វើ​រាជកិច្ច​ទាំងពួង​ដូច​ជញ្ជីង​ដែលគេ​លើក​ឡើង​ហើយ​ មាន​ដង​ស្មើ ទៀង​ល្អ រាជសេវកៈ​នោះ ទើប​គួរ​នៅក្នុង​រាជត្រកូល។
 [១២៧​] រាជសេវកៈ ជា​អ្ន​កឈ្លាសេ​វៃក្នុង​រាជកិច្ច​ទាំងឡាយ ដែល​ព្រះរាជា​ត្រូវ​ប្រើ​ក្នុង​វេលា​ថ្ងៃ​ ឬក្នុង​វេលា​យប់ មិន​គប្បី​ធ្វើ​រាជកិច្ច​នោះ​ឲ្យ​កម្រើក រាជសេវកៈ​នោះ ទើប​គួរ​នៅក្នុង​រាជត្រកូល។ រាជសេវកៈ ជា​អ្នក​ឈ្លាសវៃ​ក្នុង​រាជកិច្ច​ទាំងឡាយ ធ្វើ​រាជកិច្ច​គ្រប់យ៉ាង​ ក្នុង​វេលា​ថ្ងៃ ឬក្នុង​វេលា​យប់ (ឲ្យ​សម្រេច​ដោយ​រៀបរយ​) រាជសេវកៈ​នោះ​ ទើប​គួរ​នៅក្នុង​រាជត្រកូល។
ថយ | ទំព័រទី ៥៨ | បន្ទាប់
ID: 637344804650320598
ទៅកាន់ទំព័រ៖