ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៣

 [១២​] អចេលកៈ​ជា​កស្សប​គោត្រ​ បាន​ស្តាប់​ព្រះបន្ទូល​ព្រះបាទ​វិទេហៈ​ហើយ ក៏​ទូល​ដូច្នេះ​ថា បពិត្រមហារាជ​ សូម​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ព្រះ​សណ្តាប់​នូវ​បទ​ដែល​ពិត មិន​ឃ្លៀង​ឃ្លាត​របស់​អាត្មាភាព​ចុះ។ ផល​ល្អ​ និង​អាក្រក់​របស់​បុគ្គល​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌ មិន​មាន​ទេ បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព បរលោក​ក៏​មិន​មាន​ដែរ​ ព្រោះថា​ ក្នុង​លោក​នេះ មាន​នរណា​មក​ពី​បរលោក។ បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព មួយទៀត មាតាបិតា មិន​មាន​ទេ​ មាតា នឹង​មាន​ពីណា បិតា នឹង​មាន​ពីណា បុគ្គល​ដែល​ឈ្មោះថា​អាចារ្យ មិន​មាន​ទេ បុគ្គល​ណា នឹង​ទូន្មាន​បុគ្គល​ដែល​ទូន្មាន​មិនបាន។ សត្វ​ទាំងឡាយ មាន​តុល្យ​ភា​ពស្មើៗ​គ្នា សត្វ​ទាំងឡាយ​ជា​អ្នក​គោរព​ចំពោះ​បុគ្គល​ចាស់ មិន​មាន​ទេ​ កំឡាំង​ក្តី ព្យាយាម​ក្តី ក៏​មិន​មាន​ដែរ បុរស​អ្នក​ព្យាយាម នឹង​មាន​ពី​ណា។ ព្រោះថា សត្វ​ទាំងឡាយ​ទៀង ដូច​ទូក​តូច​ចង​ភ្ជា​ប់​នឹង​ទូក​ធំ សត្វ​រមែង​បាន​របស់​ដែល​ត្រូវ​បាន ផល​ទាន​ក្នុង​បរលោក​នោះ​ នឹង​មាន​ពីណា។ បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព ផល​ទាន​មិន​មាន​ទេ បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព សេចក្តី​ព្យាយាម​មិន​មានអំណាច​ទេ​ ទាន គឺ​ពួក​ជនពាល​ទេតើ​បញ្ញត្ត​មក ពួក​បណ្ឌិត​ចាំតែ​ទទួលយក​នូវ​ទាន​នោះ ពួក​ជនពាល​ជា​អ្នក​មិន​មានអំណាច​ សំគាល់​ខ្លួន​ថា​ជា​បណ្ឌិត រមែង​ឲ្យ​ទាន​ដល់​បណ្ឌិត​ទាំងឡាយ។
ថយ | ទំព័រទី ៧ | បន្ទាប់
ID: 637344769499668405
ទៅកាន់ទំព័រ៖