ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៣

កាល​ព្រះរាជា​ ទ្រង់ប្រទាន​ដំរី​ដ៏​ប្រសើរ​ ជា​ដំ​រី​ញុំាង​ពួក​អ្នក​សិវិ​រាស្រ្ត​ឲ្យ​ចំរើន គ្រានោះ សំឡេង​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពន្លឹក​ គួរ​ខា្លច ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​នគរ​នោះ។
 [២២៥​] ​ពួក​ជន​អ្នក​មាន​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​ ​ពួក​រាជបុត្ត ពួក​អ្នកជំនួញ ពួក​ព្រាហ្មណ៍ ពួក​ទាហាន​ដំរី ទាហាន (សេះ​) ទាហាន​រថ​ និ​ងពលថ្មើរជើង​ អ្នក​និគម​ទាំងអស់​ និ​ង​ពួក​អ្នក​សិវិ​រាស្រ្ត ក៏​មក​ប្រជុំ​គ្នា​ ​ពួក​ជន​ទាំងនោះ​បានឃើញ​ដំរី ដែល​ពួក​ព្រាហ្មណ៍​កំពុង​នាំទៅ ក៏​ក្រាបទូល​ចំពោះ​ព្រះរាជា​ (ទ្រង់ព្រះ​នាម​សញ្ជ័យ​) ថា បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព ដែន​របស់​ព្រះអង្គ​សាបសូន្យ​ហើយ​ ព្រះ​វេស្សន្តរ​ជា​ព្រះរាជ​បុត្ត​របស់​ព្រះ​អង្គ​ មេ្ត​ចក៏​ប្រទាន​ដំរី​ដ៏​ប្រសើរ​របស់​យើង​ ជា​ដំរី​ដែល​អ្នក​ដែន​បូជា​ហើយ មេ្ត​ចក៏​ប្រទាន​ដំរី​កុញ្ជរ​របស់​យើង ដែល​ជា​ដំរី​មាន​ភ្លុក​ ង ទន្ទាំ អាច​ញំា​ញី​សត្រូវ​បាន​ ជា​សត្វ​សា្គល់​ខេត្ត​ចម្បាំង​ទាំងអស់ ជា​ដំរី​ដ៏​ឧត្តម សសុទ្ធ។ ដំរី​នោះ​មាន​ខ្លួន​ពាស​ដោយ​សំពត់​កម្ពល​លឿង​ ជា​ដំរីចុះប្រេង ញំា​ញី​សត្រូវ​បាន​ មាន​ភ្លុក​ដ៏​ល្អ​ ប្រកបដោយ​ស៊ែ ជា​ដំរីស​ ប្រហែល​នឹង​ភ្នំ​កៃលាស។ ព្រះរាជ​បុត្ត​របស់​ព្រះអង្គ បាន​ប្រទាន​ដំរី​រាជពាហនៈ ជា​យាន​ដ៏​ប្រសើរ ព្រមទាំង​សេ្វត​ច្ឆ​ត្រ ព្រមទាំង​កម្រាល​សម្រាប់​ក្រាល​លើ​ខ្នង​ ព្រមទាំង​ពេទ្យ ព្រមទាំង​អ្នករក្សា​ដំរី ទៅជា​ទាន​ដល់​ពួក​ព្រាហ្មណ៍។
ថយ | ទំព័រទី ៩៩ | បន្ទាប់
ID: 637344834407925261
ទៅកាន់ទំព័រ៖