ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៤

សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ទាំងពួង​ សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ទាំងពួង​ សេចក្តី​អន្ទះអន្ទែង​ទាំងពួង​ ការ​តាក់តែង​អកុសល​ទាំងពួង​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ភិក្ខុ​ណា​ ជា​អ្នក​ស្ងប់​រម្ងាប់​ផង​ អ្នកមាន​ចិត្ត​រលត់​ផង។
 [៨៧​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ អ្នក​មិន​អួតអាង​ ចំពោះ​សីល​ទាំងឡាយ​ថា​ អាត្មាអញ​ដូច្នេះ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ដូច្នេះ​ គឺជា​ពាក្យ​តបទ​ ជាប់​ជាមួយ​ដោយបទ​ ជា​ពាក្យ​បំពេញ​បទ​ រួប​រួម​អក្ខរៈ​ ជា​ពាក្យ​សម្រួល​ព្យញ្ជនៈ​ ពាក្យ​ថា​ ដូច្នេះ​នេះ​ ជា​លំដាប់​បទ។ ពាក្យ​ថា​ មិន​អួតអាង​ ចំពោះ​សីល​ទាំងឡាយ​ គឺ​បុគ្គល​ខ្លះ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ជា​អ្នកពោល​អួតអាង។ បុគ្គល​នោះ​ រមែង​ពោល​អួតអាង​ថា​ អាត្មាអញ​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​ក្តី​ បរិ​បូណ៌​ដោយ​វត្ត​ក្តី​ បរិបូណ៌​ដោយ​សីល និង​វត្ត​ក្តី ដោយ​ជាតិ​ក្តី​ ដោយ​គោត្រ​ក្តី​ ដោយ​ភាព​នៃ​ខ្លួន​ជា​កូន​អ្នកមាន​ត្រកូល​ក្តី​ ដោយ​ភាព​នៃ​ខ្លួន​ជា​អ្នកមាន​សម្បុរ​ល្អល្អះ​ក្តី។បេ។ ពោល​អួតអាង​ថា​ អាត្មាអញ​ជា​អ្នក​បាន​នូវ​នេវ​សញ្ញា​នា​សញ្ញា​យត​នសមាបត្តិ​ក្តី។ បុគ្គល​រមែង​មិន​ពោល​ មិន​អួតអាង​យ៉ាងនេះ​ គឺជា​អ្នក​វៀរ​ ជៀសវាង​ គេច​ចេញ​ រលាស់​ចេញ​ ដោះចេញ​ បា្រស​ចេញ​ឆ្ងាយ​ ចាក​ការ​ពោល​អួត​ នៅ​ដោយ​ចិ​ត្ត​បា្រស​ចាក​សេចក្តី​សល់​វល់​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) អ្នក​មិន​អួតអាង​ ចំពោះ​សីល​ទាំងឡាយ​ថា​ អាត្មាអញ​ ដូច្នេះ។
ថយ | ទំព័រទី ១៣២ | បន្ទាប់
ID: 637349335452011661
ទៅកាន់ទំព័រ៖