ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៤

តិ​ស្ស​មេ​ត្តេ​យ្យ​សុត្ត​និ​ទេ្ទស ទី៧​


 [២២៤​] (ព្រះ​តិ​ស្ស​មេ​ត្តេ​យ្យៈ​មាន​អាយុ ក្រាបទូល​យ៉ាងនេះ​ថា​)
បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​និរ​ទុ​ក្ខ​ សូម​ព្រះអង្គ​ពោល​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​របស់​បុគ្គល​ដែល​ប្រក​បរឿយៗ​ ក្នុង​មេថុន​ យើង​ខ្ញុំ​ស្ដាប់​ពា​ក្យ​ប្រដៅ​របស់​ព្រះអង្គ​ហើយ​ នឹង​សិក្សា​ក្នុង​វិ​វេ​ក។

 [២២៥​] ពាក្យ​ថា​ បុគ្គល​ប្រក​បរឿយៗ​ក្នុង​មេថុន​ អធិប្បាយ​ថា​ ឈ្មោះថា​ មេថុនធម្ម​ បាន​ដល់​ ធម៌​របស់​អសប្បុរស​ ធម៌​របស់​អ្នកស្រុក​ ធម៌​របស់​ជន​ថោកទាប​ ធម៌​អាក្រក់​ មាន​ទឹកជា​ទីបំផុត​ ធម៌​កើត​ក្នុង​ទី​កំបាំង​ ការ​ជួបជុំ​របស់​បុ​គ្គ​លពីរៗ​ នាក់។ ដែល​លោក​ហៅថា​ មេថុនធម្ម​ តើ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី។ ធម៌​របស់​បុគ្គល​ពីរ​នាក់​ ដែល​ត្រេកអរ​ ត្រេកអរ​ខ្លាំង​ ជោក​ (ដោយ​រាគៈ​) រួបរឹត​ (ដោយ​រាគៈ​) មានចិត្ត​ត្រូវ​កិលេស​គ្រប​សង្កត់​ស្មើគ្នា​ទាំងពីរ​នាក់​ ព្រោះហេតុនោះ​ ទើប​លោក​ហៅថា​ មេថុនធម្ម។ ជន​ពីរ​នាក់​ ធ្វើ​ជំលោះ​ លោក​ហៅថា​ គូ​ជម្លោះ​ ជន​ពីរ​នាក់​ ធ្វើ​សេចក្តី​ប្រកួត​ប្រកាន់​ លោក​ហៅថា​ គូប្រកួត​ប្រកាន់​ ជន​ពីរ​នាក់​ធ្វើការ​និយាយ​គ្នា​ លោក​ហៅថា​ គូ​និយាយ​គ្នា​ ជន​ពីរ​នាក់​ ធ្វើការ​ជជែកគ្នា​ លោក​ហៅថា​ គូ​ជជែកគ្នា​ ជន​ពីរ​នាក់​ធ្វើ​អធិករណ៍​ លោក​ហៅថា​ គូ​អធិករណ៍​ ជន​ពីរ​នាក់​ចរចា​គ្នា​ជាប្រក្រតី​ លោក​ហៅថា​ គូ​ចរចា​ ជន​ពីរ​នាក់​និយាយ​ឆ្លើយឆ្លង​គ្នា​ លោក​ហៅថា​ គូ​ឆ្លើយឆ្លង​
ថយ | ទំព័រទី ២៦២ | បន្ទាប់
ID: 637349976512980457
ទៅកាន់ទំព័រ៖