ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៤

ទោសៈ​ ជា​កិ​លេស​ញុំាង​សេចក្តី​វិនាស​ឲ្យ​កើត​ ទោសៈ​ជា​កិ​លេស​ញុំាង​ចិត្ត​ឲ្យ​កំរើក​ ភ័យ​កើត​ហើយ​ខាងក្នុង​ ជន​រមែង​មិន​យល់​ច្បាស់​នូវ​ភ័យ​នោះ​ទេ​ បុគ្គល​អ្នក​ក្រោធ​ រមែង​មិនដឹង​អត្ថ​ បុគ្គល​អ្នក​ក្រោធ​ រមែង​មិនឃើញ​ធម៌​ សេចក្តី​ក្រោធ​គ្រប​សង្កត់​ជន​ណា​ សេចក្តី​ងងឹតឈឹង​សូន្យ​ (នៃ​ជន​នោះ​) ក៏​រមែង​មាន​ក្នុង​កាលនោះ។ មោហៈ​ ជា​កិ​លេស​ញុំាង​សេចក្តី​វិនាស​ឲ្យ​កើត​ មោហៈ​ជា​កិលេស​ញុំាង​ចិត្ត​ឲ្យ​កំរើក​ ភ័យ​កើត​ហើយ​ខាងក្នុង​ ជន​រមែង​មិន​យល់​ច្បាស់​នូវ​ភ័យ​នោះ​ទេ​ បុគ្គល​អ្នក​វង្វេង​ រមែង​មិនដឹង​អត្ថ​ បុគ្គល​អ្នក​វង្វេង​ រមែង​មិនឃើញ​ធម៌​ មោហៈ​គ្រប​សង្កត់​ជន​ណា​ សេចក្តី​ងងឹតឈឹង​សូន្យ​ (នៃ​ជន​នោះ​) ក៏​រមែង​មាន​ ក្នុង​កាលនោះ។

 អន្តរាយ​ ព្រោះ​ហេតុ​អាស្រ័យ​ក្នុង​សរីរៈ​នោះ​ យ៉ាងនេះ​ខ្លះ។
 ន័យ​មួយទៀត​ ពាក្យ​នេះ​ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា​ បពិត្រមហារាជ​ បុរិស​ធម៌​ (ធម៌​របស់​បុរស​) ៣ កាល​កើតឡើង​ក្នុង​សន្តាន​ រមែង​កើត​ឡើង​ ដើម្បី​មិនជា​ប្រយោជន៍​ ដើម្បី​ទុក្ខ​ ដើម្បី​ការ​នៅ​មិន​សប្បាយ។ បុរិស​ធម៌​ ៣ តើ​ដូចម្តេច។ បពិត្រមហារាជ​ លោភៈ​ ជា​បុរិស​ធម៌​ កាល​កើតឡើង​ក្នុង​សន្តាន​ រមែង​កើតឡើង
ថយ | ទំព័រទី ២៨ | បន្ទាប់
ID: 637349114195953859
ទៅកាន់ទំព័រ៖