ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៤

បុគ្គល​កាល​ស្វែងរក​ទ្រព្យ​បាន លុះ​បាន​ហើយ​ ក៏​ទទួល​ទុក្ខ និ​ងទោមនស្ស មានការ​ថែរក្សា​ជា​មូល​ថា ធ្វើ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ព្រះរាជា​ទាំងឡាយ​នឹង​មិន​នាំ​យក​ទៅ ចោរ​ទាំងឡាយ នឹង​មិន​លួច​យក​ ភ្លើង​នឹង​មិន​ឆេះ ទឹកនឹង​មិន​បន្សាត់​ទៅ ជន​ជា​ទា​យា​ទមិនជា​ទីស្រឡាញ់​ នឹង​មិន​នាំ​យក​ភោគៈ​ទាំងឡាយ​របស់​អញ កាល​បុគ្គល​នោះ កំពុង​រក្សា​ កំពុង​គ្រប់គ្រង​យ៉ាងនេះ ភោគៈ​ទាំងឡាយ​ ក៏​វិនាស​ទៅ (បុគ្គល​នោះ​) រមែង​ទទួល​ទុក្ខ និង​ទោមនស្ស​ មានការ​ព្រាត់​បា្រស​ជា​មូល បុគ្គល​នោះ​នឹង​លំបាក​ ចង្អៀតចង្អល់ សៅហ្មង ដោយ​ប្រការ​យ៉ាងនេះ​ខ្លះ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) បុគ្គល​នឹង​ត្រដាបត្រដួស​ ដូចជា​បុគ្គល​ល្ងង់ខ្លៅ។ ហេតុ​នោះ ព្រះមានព្រះភាគ ត្រាស់​ថា​
បុគ្គល​ដែលគេ​ដឹង​ច្បាស់​ហើយ​ថា​ជា​បណ្ឌិត​ អធិដ្ឋាន​កា​រប្រ​ព្រឹ​ត្តិ​ម្នាក់ឯង តែ​ខាងក្រោយ​មក​ ជា​អ្នក​ប្រកប​ក្នុង​មេថុនធម្ម នឹង​ត្រដាបត្រដួស​ដូច​បុគ្គល​ល្ងង់ខ្លៅ។
[២៥៥​] មុនិ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​ ដឹង​ទោស​នុ៎ះហើយ​ក្នុង​កាលមុន​ និង​កាល​ខាងក្រោយ​ គប្បី​ធ្វើ​កា​រប្រ​ព្រឹ​ត្តិ​ម្នាក់ឯង​ឲ្យ​មាំ​ មិន​គប្បី​សេពសម​មេថុនធម្ម​ទេ។
ថយ | ទំព័រទី ២៩៥ | បន្ទាប់
ID: 637350010981384322
ទៅកាន់ទំព័រ៖