ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៤

[២៩៣​] មួយទៀត​ បុគ្គល​នោះ​ពោល​វាទៈ​ក្នុង​កណ្តាល​បរិស័ទ​ ត្រូវ​គេ​សរសើរ​ក្នុង​សភាវៈ​នោះ​ហើយ​ រមែង​រីករាយ ក្រអឺតក្រអោង​ ដោយហេតុ​នោះ​ ដល់​នូវ​ប្រយោជន៍​នោះ​ហើយ​ ជា​បុគ្គល​មាន​ចិត្ត​តាំង​នៅ​ដូច​ដើម។

 [២៩៤​] ពាក្យ​ថា​ ក្នុង​សភាវៈ​នោះ​ របស់​ពាក្យ​ថា​ មួយទៀត​ ត្រូវ​គេ​សរសើរ​ហើយ​ ក្នុង​សភាវៈ​នោះ​ គឺ​ត្រូវ​គេ​សរសើរ​ លើ​កតំ​កើង ប្រកាស​គុណ​ ពណ៌នា​គុណ​ក្នុង​ទិដ្ឋិ​របស់​ខ្លួន​ ក្នុង​ការគួរ​របស់​ខ្លួន​ ក្នុង​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ ក្នុង​លទ្ធិ​របស់​ខ្លួន​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រា​ស់​ថា​) មួយទៀត​ ត្រូវ​គេ​សរសើរ​ហើយ​ ក្នុង​សភាវៈ​នោះ។
 [២៩៥​] ពាក្យ​ថា​ ពោល​វាទៈ​ក្នុង​កណ្តាល​បរិស័ទ​ គឺ​ពោល​ ប្រាប់​វាទៈ​របស់​ខ្លួន​ ពោល​ ប្រាប់​ បំពេញ​ ចំរើន​ សំដែង​ បំភ្លឺ​ ថ្លែង​ កំណត់​អនុ​វាទៈ​របស់​ខ្លួន​ ក្នុង​កណ្តាល​ខត្តិយ​បរិស័ទ​ក្តី​ ព្រាហ្មណ​បរិស័ទ​ក្តី​ គហបតិ​បរិស័ទ​ក្តី​ សមណ​បរិស័ទ​ក្តី​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ពោល​វាទៈ​ ក្នុង​កណ្តាល​បរិស័ទ។
 [២៩៦​] ពាក្យ​ថា​ បុគ្គល​នោះ​ រមែង​រីករាយ​ ក្រ​អឺត​ក្រអោង​ដោយហេតុ​នោះ​ គឺ​បុគ្គល​នោះ​ រមែង​ត្រេកអរ​រីករាយ​ ស្រស់ស្រាយ​ មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ មានចិត្ត​ត្រិះរិះ​ពេញ​លេញ​ ដោយ​ប្រយោជន៍​គឺ​ការ​ឈ្នះ​នោះ។
ថយ | ទំព័រទី ៣២១ | បន្ទាប់
ID: 637350022325208160
ទៅកាន់ទំព័រ៖