ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៤

សំដី​របស់ខ្ញុំ​ប្រកបដោយ​ប្រយោជន៍​ សំដី​របស់​អ្នក​ មិន​ប្រកបដោយ​ប្រយោជន៍​ សំដី​ដែល​ត្រូវ​និយាយ​មុន​ អ្នក​បែរជា​និយាយ​ក្រោយ​ សំដី​ដែល​ត្រូវ​និយាយ​ក្រោយ​ អ្នក​បែរជា​និយាយ​មុន​ ពាក្យ​ដែល​អ្នក​សន្សំ​មក​អង្វែង​ហើយ​ ត្រូវ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​វិលត្រឡប់​ហើយ​ វាទៈ​ (ទោស​) ខ្ញុំ​លើក​ដា​ក់​លើ​អ្នក​ហើយ​ អ្នកជា​បុគ្គល​ត្រូវ​ខ្ញុំ​ផ្ទញ់ផ្ទាល់​បាន​ហើយ​ អ្នក​ចូរ​ត្រាច់​ទៅ​ ដើម្បី​ដោះ​វាទៈ​ចុះ​ ឬបើ​អ្នក​អាច​ ចូរ​ដោះ​ចុះ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ​ពួក​ជន​ណា​ ប្រកាន់ទិដ្ឋិ​ហើយ​ រមែង​ទាស់ទែងគ្នា។
 [៣១០​] ពាក្យ​ថា​ មួយទៀត​ តែង​ពោល​ថា​ នេះឯង​ ជា​ពាក្យ​ពិត​ គឺ​តែង​ពោល​ និយាយ​ ពណ៌នា​ បំភ្លឺ​ ថ្លែង​ថា​ លោក​ទៀង​ ពាក្យ​នេះ​ ជា​ពាក្យពិត​ ពាក្យ​ដទៃ​ជា​មោឃៈ តែង​ពោល​ និយាយ​ ពណ៌នា​ បំភ្លឺ​ ថ្លែង​ថា​ លោក​មិន​ទៀង។បេ។ សត្វ​បន្ទាប់​អំពី​សេចក្តី​ស្លាប់​ កើត​ទៀត​ក៏​មិនមែន​ មិនកើត​ទៀត​ក៏​មិនមែន​ នេះ​ជា​ពាក្យពិត​ ពាក្យ​ដទៃ​ជា​មោឃៈ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) មួយទៀត​ តែង​ពោល​ថា​ នេះ​ជា​ពាក្យពិត។
 [៣១១​] ពាក្យ​ថា​ អ្នក​ចូរ​ពោល​នឹង​ពួក​ជន​នោះ​ចុះ​ កាលដែល​វាទៈ​កើត​ហើយ​ កិលេស​ទាំងឡាយ​ណា​ ធ្វើជា​សេនា​តប​ កិលេស​ទាំងឡាយ​នោះ​ មិន​មាន​ក្នុង​ទីនេះ​ទេ​ អធិប្បាយ​ថា​ អ្នក​ចូរ​និយាយ
ថយ | ទំព័រទី ៣២៩ | បន្ទាប់
ID: 637350169862294324
ទៅកាន់ទំព័រ៖