ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

 [១០​៧] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ បុត្រ​ សត្វ​ចញ្ចឹម​ ស្រែ​ និង​ទី​របស់​បុគ្គល​នោះ​ មិន​មាន​ទេ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ មិន​ គឺជា​ពាក្យ​ឃាត់​។ ពាក្យ​ថា​ របស់​បុគ្គល​នោះ​ គឺ​របស់​ព្រះអរហន្ត​ខីណាស្រព​។ ពាក្យ​ថា​ បុត្រ​ បាន​ដល់​បុត្រ​ ៤ ​ពួក​ គឺ​ បុត្រ​កើតអំពី​ខ្លួន​ ១ បុត្រ​កើត​ក្នុង​ខែត្រ​ ១ បុត្រ​ដែលគេ​ឲ្យ​ ១ បុត្រ​គឺ​សិស្ស​ ១។ ពាក្យ​ថា​ សត្វ​ចិញ្ចឹម​ គឺ​ ពពែ​ ចៀម​ មាន់​ ជ្រូក​ ដំរី​ គោ​ សេះ​ឈ្មោល និង​សេះញី​។ ពាក្យ​ថា​ ស្រែ​ គឺ​ ស្រែ​ស្រូវសាលី​ ស្រែ​ស្រូវ​ធម្មតា​ ស្រែ​សណ្តែកបាយ​ ស្រែ​សណ្តែករាជមាស​ ស្រែ​ស្រូវដំណើប​ ស្រែ​ស្រូវ​ស្រង៉ែ​ ស្រែ​ល្ង​។ ពាក្យ​ថា​ ទី​គឺ​ ទី​ផ្ទះ​ ទី​ជង្រុក​ ទី​ខាងមុខ​ ទី​ខាងក្រោយ​ ទី​សួនច្បារ​ ទីលំនៅ​។ ពាក្យ​ថា​ បុត្រ​ សត្វ​ចិញ្ចឹម​ ស្រែ​ និង​ទី​របស់​បុគ្គល​នោះ​ មិន​មាន​ទេ​ បាន​សេចក្តី​ថា​ ការ​ហួងហែង​បុត្ត​ក្តី​ ការ​ហួងហែង​សត្វ​ចិញ្ចឹម​ក្តី​ ការ​ហួងហែង​ស្រែ​ក្តី​ ការ​ហួងហែង​ទី​ក្តី​ របស់​បុគ្គល​នោះ​ មិន​មាន​ ឥតមាន​ លែង​មាន​ បុគ្គល​នោះ​មិនបាន​ គឺ​ លោក​លះបង់​ ផ្តាច់ផ្តិល​ ឲ្យ​ស្ងប់​ ឲ្យ​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ធ្វើ​មិន​គួរឲ្យ​កើតឡើង​បាន​ ដុត​ដោយ​ភ្លើង​គឺ​ញាណ​ហើយ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) បុត្រ​ សត្វ​ចិញ្ចឹម​ ស្រែ​ និង​ទី​របស់​បុគ្គល​នោះ​ មិន​មាន​ទេ​។
ថយ | ទំព័រទី ១២៨ | បន្ទាប់
ID: 637351069304699522
ទៅកាន់ទំព័រ៖