ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

ពាក្យ​ថា ព្រាហ្មណ៍ គឺ​ពួក​ជន​ណាមួយ ជា​ភោ​វា​ទិ។ ពាក្យ​ថា មួយទៀត​ សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ជា​បុថុជ្ជន គប្បី​ពោល​ដោយ​កិលេស​ណា បាន​សេចក្តី​ថា ពួក​បុថុជ្ជន​គប្បី​ពោល​ដោយ​រាគៈ​ណា​ គប្បី​ពោល​ដោយ​ទោសៈ​ណា គប្បី​ពោល​ដោយ​មោហៈ​ណា គប្បី​ពោល​ដោយ​មានះ​ណា គប្បី​ពោល​ដោយ​ទិដ្ឋិ​ណា​ គប្បី​ពោល​ដោយ​ឧទ្ធច្ចៈ​ណា គប្បី​ពោល​ដោយ​វិ​ចិ​កិច្ចា​ណា គប្បី​ពោល​ដោយ​អនុស័យ​ណា ថា​ (អ្នកនេះ​) ជា​អ្នក​ត្រេកអរ ឬថា​ជា​អ្នក​ប្រទូស្ត​ ថា​ជា​អ្នក​វង្វេង ឬថា​ជា​អ្នក​ជាប់​ចំពាក់ ថា​ជា​អ្នក​ស្ទាបអង្អែល ឬថា​ជា​អ្នក​ដល់​នូវ​សេចក្តី​រាយមាយ​ ថា​ជា​អ្នក​មិន​ដាច់ស្រេច ឬថា​ជា​អ្នក​ដល់​នូវ​កំឡាំង។ អភិសង្ខារ​ទាំងនោះ បុគ្គល​នោះ លះបង់​ហើយ​ ព្រោះ​លោក​លះបង់​នូវ​អភិសង្ខារ​ទាំងឡាយ​អស់ហើយ ពួក​បុថុជ្ជន គប្បី​ពោល​នូវ​គតិ​ទាំងឡាយ​ថា​ (អ្នកនេះ​) ជា​អ្នក​កើត​ក្នុង​នរក ឬថា​ជា​អ្នក​កើត​ក្នុង​កំណើត​តិរច្ឆាន​ ថា​ជា​អ្នក​កើត​ក្នុង​បិ​ត្តិ​វិស័យ ឬថា​ជា​មនុស្ស ថា​ជា​ទេវតា ឬថា​ជា​រូបព្រហ្ម ថា​ជា​អរូបព្រហ្ម​ ឬថា​ជា​សញ្ញី​សត្វ ថា​ជា​អសញ្ញីសត្វ ឬថា​ជា​នេវ​សញ្ញី​នា​សញ្ញី​សត្វ ដោយហេតុ​ណា។
ថយ | ទំព័រទី ១៣១ | បន្ទាប់
ID: 637351070369369711
ទៅកាន់ទំព័រ៖