ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

មុនិ​នោះ លះបង់​កប្បៈ​គឺ​តណ្ហា រលាស់ចោល​កប្បៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ​ហើយ ព្រោះ​លះបង់​កប្បៈ​គឺ​តណ្ហា​ ព្រោះ​រលាស់ចោល​កប្បៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ ទើប​លោក​មិនដល់ មិន​ចូល​ទៅ​ជិតដល់ មិន​ចូល​ទៅ​រក មិន​ប្រកាន់​ មិន​ស្ទាបអង្អែល មិន​ប្រកាន់​ស្អិត នូវ​កប្បៈ​គឺ​តណ្ហា ឬកប្បៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ជា​អ្នក​មិន​មាន​កប្បៈ។ ពាក្យ​ថា​ កប្បៈ ក្នុង​បទ​ថា ជា​អ្នក​មិន​មាន​កប្បៈ បាន​ដល់ កប្បៈ ២ គឺ កប្បៈ​គឺ​តណ្ហា ១ កប្បៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ​ ១។បេ។ នេះ​កប្បៈ​គឺ​តណ្ហា។ បេ។ នេះ កប្បៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ។ មុនិ​នោះ លះបង់​កប្បៈ​គឺ​តណ្ហា រលាស់ចោល​កប្បៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ​ហើយ​ ព្រោះ​លោក​លះបង់​កប្បៈ​គឺ​តណ្ហា ព្រោះ​លោក​រលាស់ចោល​កប្បៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ ទើប​លោក​មិន​ឲ្យ​សម្រេច​ មិន​ឲ្យ​កើត មិន​ឲ្យ​កើត​ព្រម មិន​បង្កើត មិន​បង្កើត​ចំពោះ នូវ​កប្បៈ​គឺ​តណ្ហា ឬកប្បៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ជា​អ្នក​មិន​មាន​កប្បៈ មិនដល់​នូវ​កប្បៈ។ ហេតុ​នោះ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា
បុគ្គល​ជា​អ្នក​ប្រាសចាក​សេចក្តី​ប្រាថ្នា ជា​អ្នក​មិន​មាន​សេចក្តី​កំណាញ់​ ជាមុ​និ មិន​ពោល​ក្នុង​ហេតុ​ដ៏​ខ្ពស់​ទេ មិន​ពោល​ក្នុង​ហេតុ​ដ៏​ស្មើ​ទេ មិន​ពោល​ក្នុង​ហេតុ​ដ៏​ថោកទាប​ទេ​ ជា​អ្នក​មិន​មាន​កប្បៈ មិនដល់​នូវ​កប្បៈ។
ថយ | ទំព័រទី ១៣៦ | បន្ទាប់
ID: 637351072271649120
ទៅកាន់ទំព័រ៖