ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

មួយទៀត​ ​ពួក​ជន​បង្ក​ការ​ញុះញង់​ ដោយហេតុ​ពីរ​ គឺ​ដោយ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ឲ្យ​គាប់​ ឬមាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​បំបែក​គេ​។
 ពួក​ជន​បង្ក​ការ​ញុះញង់​ ដោយ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ឲ្យ​គាប់​ តើ​ដូចម្តេច​។ ​ពួក​ជន​បង្ក​ការ​ញុះញង់​ ដោយ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ឲ្យ​គាប់​ យ៉ាងនេះ​ថា​ យើង​ទាំងឡាយ​នឹងជា​ទីស្រឡាញ់​ ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ស្និទ្ធស្នាល​ ជា​អ្នកខាងក្នុង​ ជា​អ្នកមាន​ចិត្តល្អ​នៃ​ជន​នេះ​។
 ពួក​ជន​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​បំបែក​ ហើយ​បង្ក​ការ​ញុះញង់​ តើ​ដូចម្តេច​។ ​ពួក​ជន​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​បំបែក​ បង្ក​ការ​ញុះញង់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ធ្វើ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ជន​ពួក​នេះ​គប្បី​ផ្សេង​ៗ គ្នា​ គប្បី​ប្រាសចាក​គ្នា​ទៅជា​ពួក​ ទៅជា​ចំណែក​ពីរ​ មាន​អធ្យាស្រ័យ​ពីរ​ មាន​ពួក​ពីរ​ គប្បី​បែកគ្នា​ មិន​គប្បី​មក​ជួបគ្នា​ គប្បី​នៅជា​ទុក្ខ​ មិន​សប្បាយ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) កាលបើ​វិវាទ​កើត​ហើយ​ (ជន​ទាំងឡាយ​ក៏​បង្ក​) នូវ​ការ​ញុះញង់​។ ហេតុ​នោះ​ ព្រះមានព្រះភាគ​ ត្រាស់​ថា​
ជំលោះ​ វិវាទ​ សេចក្តី​ខ្សឹកខ្សួល​ សេចក្តី​សោក​ ព្រមទាំង​សេចក្តី​កំណាញ់​ មានះ និង​អតិមានះ​ ព្រមទាំង​ការ​ញុះញង់​ កើតអំពី​សភាវៈ​ជាទីស្រឡាញ់​ (មួយទៀត​) ជំលោះ​ វិវាទ (ជាដើម​) កើត​ក្នុង​សេចក្តី​កំណាញ់ កាលបើ​វិវាទ​កើត​ហើយ​ (ជន​ទាំងឡាយ ក៏​បង្ក​) នូវ​ការ​ញុះញង់។
ថយ | ទំព័រទី ១៥២ | បន្ទាប់
ID: 637351078708270244
ទៅកាន់ទំព័រ៖