ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

អើ​ ចុះ​សត្វ និង​សង្ខារ​ជាទីស្រឡាញ់​ក្នុង​លោក​ (របស់​ពួក​ជន​) ដែល​ត្រាច់​ទៅ​ក្នុង​លោក​ ព្រោះ​លោភៈ​ មាន​អ្វី​ជា​និទាន​ ទាំង​បំណង និង​សេចក្តី​សម្រេច​ ដែល​ជាទី​ពឹង​របស់​នរជន​ មាន​អ្វី​ជា​និទាន​។
[១៣៧​] (ព្រះមានព្រះភាគ​ ត្រាស់​ថា​) សត្វ និង​សង្ខារ​ជាទីស្រឡាញ់​ក្នុង​លោក​ (របស់​ពួក​ជន​) ដែល​ត្រាច់​ទៅ​ក្នុង​លោក​ ព្រោះ​លោភៈ​ មាន​ឆន្ទៈ​ជា​និទាន​ ទាំង​បំណង​ និង​សេចក្តី​សម្រេច​ ដែល​ជាទី​ពឹង​របស់​នរជន​ ក៏​មាន​ឆន្ទៈ​នេះ​ ជា​និទាន​ដែរ​។

 [១៣៨​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ សត្វ​ និង​សង្ខារ​ជាទីស្រឡាញ់​ក្នុង​លោក មាន​ឆន្ទៈ​ជា​និទាន​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ឆន្ទៈ​ បាន​ដល់​ កាមច្ឆន្ទៈ​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​ សេចក្តី​ត្រេកអរ​ក្នុង​កាម​ ការ​រីក​រាយ​ក្នុង​កាម​ បំណង​ក្នុង​កាម ការ​ស្រឡាញ់​ក្នុង​កាម​ សេចក្តី​ក្រហល់ក្រហាយ​ព្រោះ​កាម​ កា​រងុ​លងប់​ក្នុង​កាម​ ការ​ជ្រុលជ្រប់​ក្នុង​កាម​ អន្លង់​គឺ​កាម​ ការ​ប្រកប​ក្នុង​កាម​ សេចក្តី​ប្រកាន់​ក្នុង​កាម​ ការ​រាំង​ព្រោះ​កាមច្ឆន្ទៈ​។ មួយទៀត​ ឆន្ទៈ​មាន​ ៥ គឺ​ បរិ​យេ​សន​ច្ឆ​ន្ទៈ​ ១ បដិ​លាភ​ច្ឆ​ន្ទៈ​ ១ បរិភោគ​ច្ឆ​ន្ទៈ​ ១ សន្និ​ធិ​ច្ឆ​ន្ទៈ ១ វិ​សជ្ជ​នច្ឆ​ន្ទៈ​ ១។
ថយ | ទំព័រទី ១៥៥ | បន្ទាប់
ID: 637351080167210650
ទៅកាន់ទំព័រ៖