ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

ដោយហេតុ​ណា សប្បុរស​មិន​ប្រកាន់​ មិន​បបោសអង្អែល មិន​ជាប់ចិត្ត ដោយហេតុ​មាន​ប្រមាណ​បុ​ណ្ណោះ​ឯង ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) លះ មិន​ប្រកាន់​ដោយ​ប្រការ​យ៉ាងនេះ។ បុញ្ញាភិសង្ខារ អបុញ្ញាភិសង្ខារ និង​អានេ​ញ្ជា​ភិ​សង្ខារ​ សប្បុរស​លះបង់​ហើយ ផ្តាច់ផ្តិល​ឫសគល់​ហើយ ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ទី​កើត ដូចជា​ទី​កើត​នៃ​ដើមត្នោត​ ដល់​នូវ​ការ​មិន​មាន មានការ​មិនកើត​តទៅ​ជា​ធម្មតា ដោយហេតុ​ណា សប្បុរស​មិន​ប្រកាន់​ មិន​បបោសអង្អែល មិន​ជាប់ចិត្ត ដោយហេតុ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណោះ​ឯង ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) លះ មិន​ប្រកាន់​ធម៌​ទាំង​នុ៎ះ​ ដោយ​ប្រការ​យ៉ាងនេះ​ឯង។
 [១៩​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា ជា​អ្នក​ស្ង​ប់​ មិន​អាស្រ័យ​ហើយ មិន​គប្បី​ប្រាថ្នា​ភព ត្រង់​ពាក្យ​ថា ជា​អ្នក​ស្ងប់ សេចក្តី​ថា​ ជា​អ្នក​ស្ងប់ ព្រោះ​ស្ងប់​រាគៈ ជា​អ្នក​ស្ងប់ ព្រោះ​ស្ងប់​ទោសៈ ជា​អ្នក​ស្ងប់ ព្រោះ​ស្ងប់​មោហៈ​ ជា​អ្នក​ស្ងប់​រម្ងាប់ រំលត់ ស្ងប់ រម្ងាប់ ព្រោះ​ស្ងប់ រម្ងាប់ ចូល​ជិត​រម្ងាប់ ផុត​ រំលត់ ឲ្យ​ទៅ​ប្រាស់ ស្ងប់ រម្ងាប់ នូវ​កោ​ធៈ ឧបនាហៈ មក្ខៈ បលា​សៈ ឥស្សា មច្ឆរិយៈ មាយា​ សា​ឋេ​យ្យៈ ថម្ភៈ សា​រម្ភៈ មា​នះ​ អតិ​មា​នះ​ មទៈ បមា​ទៈ កិលេស​ទាំងពួង​ ទុច្ចរិត​ទាំងពួង សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ទាំងពួង សេចក្តី​ក្រហល់ក្រហាយ​ទាំងពួង​ សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ទាំងពួង អភិសង្ខារ​ជាអកុសល​ទាំងពួង ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ជា​អ្នក​ស្ងប់។
ថយ | ទំព័រទី ១៦ | បន្ទាប់
ID: 637350220671580292
ទៅកាន់ទំព័រ៖