ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

ជន​ក្នុង​លោក​ឃើញ​នូវ​សេចក្តី​វិនាស និ​ងសេចក្តី​ចំរើន ក្នុង​រូប​ទាំងឡាយ​ហើយ ក៏​ធ្វើ​នូវ​វិនិច្ឆ័យ។
[១៥២​] កាល​ធម្មជាត​ទាំងពីរ​ គឺ​ឆ្ងាញ់​ និង​មិន​ឆ្ងាញ់​ មាន​ ទើប​ធម៌​ទាំងនេះ​ គឺ​សេចក្តី​ក្រោធ​ ១ ការ​ពោល​ពាក្យ​កុហក​ ១ សេចក្តី​សង្ស័យ​ ១ (ក៏​កើតឡើង​ដែរ​) ជន​អ្នកមាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​ គប្បី​សិក្សា​តាម​គន្លង​ញាណ​ ជា​ធម៌​ដែល​សមណៈ​ជ្រាប​ហើយ​ពោល​។

 [១៥​៣] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ សេចក្តី​ក្រោធ​ ១ ការ​ពោល​ពាក្យ​កុហក​ ១ សេចក្តី​សង្ស័យ​ ១ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ សេចក្តី​ក្រោធ​ បាន​ដល់​ការ​ចង្អៀតចង្អល់​ ការ​ថ្នាំងថ្នាក់​នៃ​ចិត្ត​។បេ។ មុសាវាទ​ លោក​ហៅថា​ ការ​ពោល​ពាក្យ​កុហក​។ វិចិកិច្ឆា​ លោក​ហៅថា​ សេចក្តី​សង្ស័យ​។ សេចក្តី​ក្រោធ​កើត​ អាស្រ័យ​វត្ថុជា​ទី​ប្រាថ្នា​ក៏​មាន​។ សេចក្តី​ក្រោធ​កើត​ អាស្រ័យ​វត្ថុ​មិនជា​ទី​ប្រាថ្នា​ក៏​មាន​។ មុសាវាទ​កើត​ អាស្រ័យ​វត្ថុជា​ទី​ប្រាថ្នា​ក៏​មាន​។ មុសាវាទ​កើត​ អាស្រ័យ​វត្ថុ​មិនជា​ទី​ប្រាថ្នា​ក៏​មាន​។ សេចក្តី​សង្ស័យ​កើត​ អាស្រ័យ​វត្ថុជា​ទី​ប្រាថ្នា​ក៏​មាន​។ សេចក្តី​សង្ស័យ​កើត​ អាស្រ័យ​វត្ថុ​មិនជា​ទី​ប្រាថ្នា​ក៏​មាន​។
ថយ | ទំព័រទី ១៦៧ | បន្ទាប់
ID: 637351086165805988
ទៅកាន់ទំព័រ៖