ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

សេចក្តី​ត្រេកអរ​ និង​មិន​ត្រេកអរ​ មាន​អ្វី​ជាហេតុ​ កាលបើ​អ្វី​មិន​មាន​ ទើប​ធម៌​ទាំង​នុ៎ះ​មិន​មាន​ សេចក្តី​ណា​ គឺ​ការ​វិនាស​ និង​ការ​ចំរើន​ សូម​ព្រះអង្គ​សំដែង​ប្រាប់​ខ្ញុំ​នូវ​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ថា​មាន​វត្ថុ​ណា​ជាហេតុ​។
[១៦២​] (ព្រះមានព្រះភាគ​ ត្រាស់​ថា​) សេចក្តី​ត្រេកអរ និង​មិន​ត្រេកអរ​ មាន​ផស្សៈ​ជាហេតុ​ កាលបើ​ផស្សៈ​មិន​មាន​ ទើប​ធម៌​ទាំង​នុ៎ះ​មិន​មាន​ សេចក្តី​ណា​ គឺ​ការ​វិនាស​ និង​ការ​ចំរើន​ តថាគត​សំដែង​ទូល​ព្រះអង្គ​នូវ​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ថា​មាន​វត្ថុ​នេះ​ជាហេតុ​។

 [១៦៣​] ពាក្យ​ថា​ សេចក្តី​ត្រេកអរ​ និង​មិន​ត្រេកអរ​ មាន​ផស្សៈ​ជាហេតុ​ អធិប្បាយ​ថា​ សុខវេទនា​កើត​ អាស្រ័យ​ផស្សៈ​ជាទី​តាំង​នៃ​សុខវេទនា​។ ព្រោះ​រលត់​ផស្សៈ​ជាទី​តាំង​នៃ​សុខ​វេទនា​នោះ​ឯង​ សុខវេទនា​ដែល​កើត​រួចហើយ​ ព្រោះ​អាស្រ័យ​ផស្សៈ​ជាទី​តាំង​នៃ​សុខវេទនា​ កើតអំពី​ផស្សៈ​នោះ​ ដែល​សោយ​រួចហើយ​ នោះ​រលត់​ស្ងប់​រម្ងាប់​។ ទុក្ខវេទនា​កើតឡើង​ ព្រោះ​អាស្រ័យ​ផស្សៈ​ ជាទី​តាំង​នៃ​ទុក្ខវេទនា​។ ព្រោះ​រលត់​ផស្សៈ​ជាទី​តាំង​នៃ​ទុក្ខ​វេទនា​នោះ​ឯង​ ទុក្ខវេទនា​ដែល​កើត​រួចហើយ​ ព្រោះ​អាស្រ័យ​ផស្សៈ​ជាទី​តាំង​នៃ​ទុក្ខវេទនា​ កើតអំពី​ផស្សៈ​មុន​នោះ​ ដែល​សោយ​រួចហើយ​ នោះ​រលត់​ស្ងប់​រម្ងាប់​។
ថយ | ទំព័រទី ១៧៩ | បន្ទាប់
ID: 637351090683739079
ទៅកាន់ទំព័រ៖