ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

រូប​រមែង​វិនាស​ ព្រោះថា​ បបញ្ច​សង្ខា​ (ធម៌​ជា​គ្រឿង​ញុំាង​សត្វ​ឲ្យ​យឺតយូរ​) មាន​សញ្ញា​ជាហេតុ​។

 [១៨៣​] ពាក្យ​ថា​ មិនមែន​បុគ្គល​មាន​សញ្ញា​ ដោយ​សញ្ញា​ (ប្រក្រតី​) ទេ​ មិនមែន​បុគ្គល​មាន​សញ្ញា​ ដោយ​សញ្ញា​វិបល្លាស​ទេ​ សេចក្តី​ថា​ ​ពួក​ជន​ណា​ ឋិតនៅ​ដោយ​សញ្ញា​ប្រក្រតី​ ​ពួក​ជន​នោះ​ លោក​ហៅថា​ អ្នកមាន​សញ្ញា​ដោយ​សញ្ញា​ប្រក្រតី​ ឯបុគ្គល​នោះ​ មិនមែន​ឋិត​នៅ​ដោយ​សញ្ញា​ប្រក្រតី​ទេ​។ ​ពួក​មនុស្ស​ឆ្កួត​ និង​ពួក​ជន​ណា​ មានចិត្ត​រវើរវាយ ពួក​ជន​នោះ​ លោក​ហៅថា​ អ្នកមាន​សញ្ញា​ដោយ​សញ្ញា​វិបល្លាស​ ឯបុគ្គល​នោះ​មិនមែន​ឆ្កួត​ ទាំង​មិនមែន​មានចិត្ត​រវើរវាយ​ទេ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) មិនមែន​បុគ្គល​មាន​សញ្ញា​ដោយ​សញ្ញា​ (ប្រក្រតី​) ទេ​ មិនមែន​បុគ្គល​មាន​សញ្ញា​ដោយ​សញ្ញា​វិបល្លាស​ទេ​។
 [១៨៤​] ពាក្យ​ថា​ មិនមែន​បុគ្គល​មិន​មាន​សញ្ញា​ទេ​ មិនមែន​បុគ្គល​មាន​សញ្ញា​វិនាស​ទេ​ សេចក្តី​ថា​ ​ពួក​បុគ្គល​អ្នក​ចូល​និរោធ​ និង​ពួក​អសញ្ញ​សត្វ​ឯណា​ ​ពួក​បុគ្គល​នោះ​ លោក​ហៅ​ថា​ អ្នក​មិន​មាន​សញ្ញា​ ឯបុគ្គល​នោះ​ មិនមែន​អ្នក​ចូល​និរោធ​ ទាំង​មិនមែន​អសញ្ញ​សត្វ​ទេ​។ ​ពួក​ជន​ណា​ ជា​អ្នក​បាន​អរូប​សមាបត្តិ​ ៤ ​ពួក​ជន​នោះ​ លោក​ហៅថា​ អ្នកមាន​សញ្ញា​វិនាស​ ឯបុគ្គល​នោះ មិនមែន​អ្នក​បាន​អរូប​សមាបត្តិ​ ៤ ទេ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) មិនមែន​បុគ្គល​មិន​មាន​សញ្ញា​ទេ​ មិនមែន​បុគ្គល​មាន​សញ្ញា​វិនាស​ទេ​។
ថយ | ទំព័រទី ១៩៣ | បន្ទាប់
ID: 637351097174429836
ទៅកាន់ទំព័រ៖