ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

ពោល​ដោយឡែក​ពីគ្នា​ ពោល ថ្លែង​ ពណ៌នា​ អធិប្បាយ​ នូវ​សច្ចៈ​ទាំងឡាយ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​សួរ​ថា​) ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ ពោល​នូវ​សច្ចៈ​ទាំង​ឡាយ​ផ្សេង​ៗ គ្នា​។
 [២៣៧​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ ជា​អ្នក​ប្រកាន់​ថា​ឈ្លាសវៃ​ ពោល ពោល​ជជែក​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ពោល​ជជែក​ គឺ​រមែង​ពោល​ជជែក​ ព្រោះហេតុនោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ពោល​ជជែក​។ មួយទៀត​ សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ ពោល​ ថ្លែង​ ពណ៌នា​ ពន្យល់​ អធិប្បាយ​នូវ​ទិដ្ឋិ​របស់​ខ្លួន​ ៗ គឺ​ពោល​ ថ្លែង​ ពណ៌នា​ ពន្យល់​ អធិប្បាយ​ថា​ លោក​ទៀង​ ពាក្យ​នេះ​ ជា​ពាក្យពិត​ ពាក្យ​ដទៃ​ជា​មោឃៈ​ ពោល​ ថ្លែង​ ពណ៌នា​ ពន្យល់​ អធិប្បាយ​ថា​ លោក​មិន​ទៀង​។បេ។ សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​កើត​ទៀត​ ក៏​មិនមែន​ មិនកើត​ទៀត​ ក៏​មិនមែន​ ពាក្យ​នេះ​ ជា​ពាក្យពិត​ ពាក្យ​ដទៃ​ជា​មោឃៈ​។ ពាក្យ​ថា​ អ្នក​ប្រកាន់​ថា​ឈ្លាសវៃ​ គឺជា​អ្នកពោល​ថា​ឈ្លាសវៃ​ ពោល​ថា​ជា​បណ្ឌិត​ ពោល​ថា​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ពោល​ថា​មាន​ញាណ​ ពោល​ត្រូវ​ទំនង​ ពោល​ប្រកបដោយ​លក្ខណៈ​ ពោល​ប្រកបដោយ​ហេតុ​ ពោល​គួរ​ដល់​ឋានៈ​ តាមលទ្ធិ​របស់​ខ្លួន​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​សួរ​ថា​) ជា​អ្នក​ប្រកាន់​ថា​ឈ្លាសវៃ​ ពោល​ ពោល​ជជែក​។
ថយ | ទំព័រទី ២២៣ | បន្ទាប់
ID: 637351662695259725
ទៅកាន់ទំព័រ៖