ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥
[២៧១] ពាក្យថា ប្រកាន់មាំក្នុងសកាយនៈនោះ គឺធម៌ ឈ្មោះថា សកាយនៈ ទិដ្ឋិ ឈ្មោះថា សកាយនៈ បដិបទា ឈ្មោះថា សកាយនៈ មគ្គ ឈ្មោះថាសកាយនៈ។ ជនទាំងឡាយ មានវាទៈមាំមួន មានវាទៈរឹងត្អឹង មានវាទៈដ៏មានកំឡាំង មានវាទៈខ្ជាប់ខ្ជួន ក្នុងសកាយនៈ ហេតុនោះ (ទ្រង់ត្រាស់ថា) ប្រកាន់មាំក្នុងសកាយនៈនោះ។ ហេតុនោះ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា
បុគ្គលទាំងឡាយរមែងពោលថា សេចក្តីបរិសុទ្ធិក្នុងធម៌នេះឯង មិនពោលនូវសេចក្តីបរិសុទ្ធិក្នុងធម៌ទាំងឡាយឯទៀតទេ ពួកបុគ្គលអ្នកមានលទ្ធិដូចជាកំពង់ តាំងនៅស៊ប់ក្នុងទិដ្ឋិដ៏ច្រើនយ៉ាងនេះឯង ប្រកាន់មាំក្នុងសកាយនៈនោះ។
[២៧២] មួយទៀត បុគ្គលប្រកាន់មាំក្នុងសកាយនៈ តែងយល់នូវបុគ្គលដទៃណាមួយ ថាជាបុគ្គលពាល ក្នុងសកាយនៈនុ៎ះ បុគ្គលនោះ កាលពោលនូវបុគ្គលដទៃថាពាល ថាមានធម៌មិនបរិសុទ្ធ តែងនាំមកនូវជម្លោះខ្លួនឯង។
[២៧៣] ពាក្យថា មួយទៀត បុគ្គលប្រកាន់មាំក្នុងសកាយនៈ គឺធម៌ឈ្មោះថាសកាយនៈ ទិដ្ឋិឈ្មោះថាសកាយនៈ បដិបទាឈ្មោះថាសកាយនៈ មគ្គ ឈ្មោះថាសកាយនៈ។ បុគ្គលមានវាទៈមាំមួន មានវាទៈរឹងត្អឹង
ID: 637351671347638725
ទៅកាន់ទំព័រ៖