ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

មាន​វាទ​ដ៏​មាន​កំឡាំង​ មាន​វាទៈ​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ក្នុង​សកាយ​នៈ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) មួយទៀត​ បុគ្គល​ប្រកាន់​មាំ​ក្នុង​សកាយ​នៈ​។
 [២៧៤​] ពាក្យ​ថា​ តែង​យល់​នូវ​បុគ្គល​ដទៃ​ណាមួយ​ ថា​ជា​បុគ្គល​ពាល​ ក្នុង​សកាយ​នៈ​នុ៎ះ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​នុ៎ះ​ គឺ​តែង​យល់​អ្នកណា​ ឃើញ​អ្នកណា​ មើល​អ្នកណា​ ក្រឡេក​ឃើញ​អ្នក​ណា​ សំឡឹង​ឃើញ​អ្នកណា​ រំពឹង​ឃើញ​អ្នកណា​ដទៃ​ ថា​ជា​បុគ្គល​ពាល​ ថោកទាប​ ថោកថយ​ ទន់ទាប​ លាមក​ គម្រក់​ អាប់ឱន​ តាម​ទិដ្ឋិ​របស់​ខ្លួន​ តាម​សេចក្តី​គួរ​របស់​ខ្លួន​ តាម​សេចក្តី​គាប់ចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ តាមលទ្ធិ​របស់​ខ្លួន​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) តែង​យល់​នូវ​បុគ្គល​ដទៃ​ណាមួយ​ ថា​ជា​បុគ្គល​ពាល​ក្នុង​សកាយ​នៈ​នុ៎ះ​។
 [២៧៥​] ពាក្យ​ថា​ បុគ្គល​នោះ​ កាល​ពោល​នូវ​បុគ្គល​ដទៃ​ ថា​ជា​បុគ្គល​ពាល​ ថា​មានធម៌​មិន​បរិសុទ្ធ​ តែង​នាំមក​នូវ​ជម្លោះ​ខ្លួនឯង​ សេចក្តី​ថា​ បុគ្គល​កាល​ពោល​យ៉ាងនេះ​ ថ្លែង​យ៉ាង​នេះ​ ពណ៌នា​យ៉ាងនេះ​ ពន្យល់​យ៉ាងនេះ​ អធិប្បាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ បុគ្គល​នេះ​អាប់ឱន​ ពាល​ ថោកទាប​ ថោកថយ​ ទន់ទាប​ លាមក​ គម្រក់​ កំទេច​កំ​ទី​ មានធម៌​មិន​ស្អាត​ មានធម៌​មិន​ស្អាតស្អំ​
ថយ | ទំព័រទី ២៤២ | បន្ទាប់
ID: 637351671862862269
ទៅកាន់ទំព័រ៖