ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

មិន​ប្រកាន់​ មិន​ស្ទាបអង្អែល​ មិន​ប្រកាន់​ស្អិត​ នូវ​សម្មតិ គឺ​ទិដ្ឋិ​ទាំងអស់​នុ៎ះ​ទេ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) អ្នកប្រាជ្ញ​រមែង​មិន​ប្រកាន់​នូវ​សម្មតិ​ទាំងអស់​នុ៎ះ​ទេ​។
 [២៩៤​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ លោក​មិន​មានធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​ ធ្វើ​ម្តេច​នឹង​ដល់​នូវ​ធម៌​ ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​ បាន​ដល់​ ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​ ២ យ៉ាង​ គឺ​ ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​គឺ​តណ្ហា​ ១ ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​គឺ​ទិដ្ឋិ​ ១។បេ។ នេះ​ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​គឺ​តណ្ហា​។បេ។ នេះ​ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​គឺ​ទិដ្ឋិ​។ បុគ្គល​នោះ​ លះបង់​ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​គឺ​តណ្ហា​ រលាស់ចោល​ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​គឺ​ទិដ្ឋិ​ បុគ្គល​មិន​មានធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​ ព្រោះ​លះបង់​ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​គឺ​តណ្ហា​ ព្រោះ​រលាស់ចោល​ធម៌​ជា​គ្រឿង​ប្រកាន់​គឺ​ទិដ្ឋិ​ គប្បី​ចូល​ទៅ​ជិត​ ចូល​ទៅ​រក ប្រកាន់​ ស្ទាបអង្អែល​ ប្រកាន់​ស្អិត​ នូវ​រូប​ថា​ជា​ខ្លួន​របស់​អញ​ដូចម្តេច​កើត​។ គប្បី​ចូល​ទៅ​ជិត​ ចូល​ទៅ​រក​ ប្រកាន់​ ស្ទាប់​អង្អែល ប្រកាន់​ស្អិត​ នូវ​វេទនា​ ដូចម្តេច​កើត​ នូវ​សញ្ញា​ដូចម្តេច​កើត​ នូវ​សង្ខារ​ដូចម្តេច​កើត​ នូវ​វិញ្ញាណ​ដូចម្តេច​កើត​ នូវ​គតិ​ដូចម្តេច​កើត​ នូវ​ឧប​បត្តិ​ដូចម្តេច​កើត​ នូវ​បដិសន្ធិ​ដូចម្តេច​កើត​ នូវ​ភព​ដូចម្តេច​កើត​ នូវ​សង្សារ​ដូចម្តេច​កើត​ នូវ​វដ្តៈ​ដូចម្តេច​កើត
ថយ | ទំព័រទី ២៥៤ | បន្ទាប់
ID: 637351677093544297
ទៅកាន់ទំព័រ៖