ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

[៣០៦​] បុគ្គល​លះបង់​នូវ​សីល និ​ងវត្ត​ទាំងអស់​ផង​ នូវ​កម្ម​ដែល​មានទោស​ និ​ងមិន​មានទោស​នុ៎ះ​ផង​ មិន​ប្រាថ្នា​នូវ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​ និ​ងសេចក្តី​មិន​បរិសុទ្ធិ​ផង​ គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​វៀរ មិន​ប្រកាន់​នូវ​សេចក្តី​ស្ងប់​។

 [៣០៧​] ពាក្យ​ថា​ បុគ្គល​លះបង់​នូវ​សីល​ និ​ងវត្ត​ទាំងអស់​ គឺ​បុគ្គល​លះបង់​ លះលែង​ បន្ទោបង់​ ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ដល់​ការ​មិនកើត​មាន​នូវ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​នៃ​សីល​ទាំងអស់​ លះបង់​ លះលែង​ បន្ទោបង់​ ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ដល់​ការ​មិនកើត​មាន​នូវ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​នៃ​វត្ត​ទាំងអស់​ លះបង់​ លះលែង បន្ទោបង់​ ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ដល់​ការ​មិនកើត​មាន​នូវ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​នៃ​សីល និ​ងវត្ត​ទាំងអស់​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) បុគ្គល​លះបង់​នូវ​សីល​ និ​ងវត្ត​ទាំងអស់​។
 [៣០៨​] ពាក្យ​ថា​ នូវ​កម្ម​ដែល​មានទោស​ និ​ងមិន​មានទោស​នុ៎ះ​ផង​ សេចក្តី​ថា​ អំពើ​ខ្មៅ​ឲ្យ​ផល​ខ្មៅ​ លោក​ហៅថា​ កម្ម​មានទោស​។ អំ​ពើ​សឲ្យ​ផលស​ លោក​ហៅថា​ កម្ម​មិន​មាន​ទោស​។ (បុគ្គល​) លះបង់​ លះលែង​ បន្ទោបង់​ ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ដល់​ការ​មិនកើត​មាន​នូវ​កម្ម​មានទោស​ផង​ កម្ម​មិន​មានទោស​ផង​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) នូវ​កម្ម​ដែល​មានទោស​ និ​ងមិន​មានទោស​នុ៎ះ​ផង​។
ថយ | ទំព័រទី ២៦៣ | បន្ទាប់
ID: 637351694815857201
ទៅកាន់ទំព័រ៖