ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

 [៣៦០​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ បុគ្គល​នោះ​ជា​អ្នកពោល​ថា​បរិសុទ្ធិ​ ឃើញថា​ពិត​ ក្នុង​សភាវៈ​នោះ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ជា​អ្នកពោល​ថា​បរិសុទ្ធិ​ គឺជា​អ្នកពោល​ថា​ស្អាត​ ពោល​ថា​ស្អាត​វិសេស​ ពោល​ថា​បរិសុទ្ធិ​ ពោល​ថា​ផូរផង់​ ពោល​ថា​ផូរផង់​ក្រៃលែង​។ ឬថា​ ជា​អ្នក​ឃើញថា​ស្អាត​ ឃើញថា​ស្អាត​វិសេស​ ឃើញថា​បរិសុទ្ធិ​ ឃើញថា​ផូរផង់​ ឃើញថា​ផូរផង់​ក្រៃលែង​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ពោល​ថា​ បរិសុទ្ធិ​។ ពាក្យ​ថា​ ក្នុង​សភាវៈ​នោះ​ គឺ​ក្នុង​ទិដ្ឋិ​របស់​ខ្លួន​ ក្នុង​ការ​ចូលចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ ក្នុង​ការ​ពេញចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ ក្នុង​លទ្ធិ​របស់​ខ្លួន​។ ពាក្យ​ថា​ បុគ្គល​នោះ​ឃើញ​ថា​ពិត​ គឺ​ឃើញ​ មើលឃើញ​ យល់​ ចាក់ធ្លុះ​ ថា​ពិត​ មិន​ឃ្លៀងឃ្លាត​ ប្រាកដ​ ពិតប្រាកដ​ មិន​ប្រែប្រួល​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) បុគ្គល​នោះ​ ជា​អ្នកពោល​ថា​ បរិសុទ្ធិ​ ឃើញ​ថា​ពិត​ក្នុង​សភាវៈ​នោះ​។ ហេតុ​នោះ​ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា​
បុគ្គល​ណា​ជា​អ្នកមាន​វាទៈ​តាំងនៅ​មាំ​ ដែលគេ​មិន​អាច​ទូន្មាន​បាន​ងាយ​ អ្នកធ្វើ​ទិដ្ឋិ​ដែល​តែងតាំង​ហើយ​ ឲ្យ​ជា​ប្រធាន​ បុគ្គល​នោះ​ អាស្រ័យ​សភាវៈ​ណា​ ជា​អ្នកពោល​ថា​ល្អ​ ពោល​ថា​បរិសុទ្ធិ​ ក្នុង​សភាវៈ​នោះ​ ឃើញថា​ពិត​ក្នុង​សភាវៈ​នោះ​។
ថយ | ទំព័រទី ២៩១ | បន្ទាប់
ID: 637351803770698956
ទៅកាន់ទំព័រ៖