ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

ការ​គុំគួន​ ការ​អាក់អន់​ក្នុង​វាទៈ​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ហៅថា​ ព្យាបាទ​កាយគន្ថៈ​។ បុគ្គល​ស្ទាបអង្អែល​សីល​ ឬវត្ត​ ឬក៏​សីល​វត្ត​របស់​ខ្លួន​ ហៅថា​ សីលព្វត​បរាមាស​កាយគន្ថៈ​។ សេចក្តី​យល់ឃើញ​របស់​ខ្លួន​ ហៅថា​ ឥទំ​សច្ចា​ភិ​និ​វេស​កាយគន្ថៈ​។ ពាក្យ​ថា​ លះបង់​ គឺ​បោះបង់​ ឬលះ​ចោល​នូវ​គន្ថៈ​ទាំងឡាយ​។ ឬថា​ ស្រាយ​ ឬត្រដោះ​ចេញ​នូវ​គន្ថៈ​ទាំងឡាយ​ ដែល​ចាក់ស្រេះ​ ក្រង​ ឆ្វាក់​ ពាក់ព័ន្ធ​ ពាក់​មាំ​ ជាប់​ ជំពាក់​ ចង​មាំ​ ចង​ជាប់​។ ជន​ទាំងឡាយ​រុះរើ​ ធ្វើឲ្យ​ខ្ទេចខ្ទី​ នូវ​វក្តី​ រទេះ​ក្តី​ រថ​ទ្រង់គ្រឿង​ក្តី​ យ៉ាងណាមិញ​ មុនិ​បោះបង់​ ឬលះ​ចោល​នូវ​គន្ថៈ​ទាំងឡាយ​ ឬថា​ស្រាយ​ ឬត្រដោះ​ចេញ​នូវ​គន្ថៈ​ទាំងឡាយ​ ដែល​ចាក​ស្រេះ​ ក្រង​ ឆ្វាក់​ ពាក់ព័ន្ធ​ ជាប់​មាំ​ ជាប់​ ជំពាក់​ ចង​មាំ​ ចង​ជាប់​ យ៉ាងនោះ​ដែរ​។ ពាក្យ​ថា មុនិ សេចក្តី​ថា ញាណ​ បញ្ញា​ ការ​ដឹង​ច្បាស់​ លោក​ហៅថា​ មោនៈ​។បេ។ មុនិ​នោះ​ កន្លង​នូវ​សំណាញ់​ គឺ​កិលេស​ជា​គ្រឿង​ចំពាក់​។ ពាក្យ​ថា​ ក្នុង​លោក​នេះ​ គឺ​ក្នុង​ទិដ្ឋិ​នេះ​។បេ។ ក្នុង​មនុស្សលោក​នេះ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) មុនិ​ក្នុង​លោក​នេះ​ លះបង់​នូវ​គន្ថៈ​ទាំងឡាយ​។
ថយ | ទំព័រទី ២៩៦ | បន្ទាប់
ID: 637351805975049136
ទៅកាន់ទំព័រ៖