ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

 [៣៦៨​] ពាក្យ​ថា​ កាល​វិវាទ​ទាំងឡាយ​ (កើត​ហើយ​) លោក​ជា​អ្នក​មិន​លុះ​ក្នុង​ពួក​ គឺ​កាល​វិវាទ​ទាំងឡាយ​កើត​ព្រម​ហើយ​ លេចឡើង លេចឡើង​ចំពោះ​ កើត​ប្រាកដ​ កាល​ដល់​នូវ​ឆន្ទាគតិ​ ដល់​នូវ​ទោសាគតិ​ ដល់​នូវ​មោហាគតិ​ ដល់​នូវ​ភយាគតិ​ លោក​ក៏​មិនដល់​នូវ​ឆន្ទា​គតិ​ មិនដល់​នូវ​ទោសាគតិ​ មិនដល់​នូវ​មោហាគតិ​ មិនដល់​នូវ​ភយាគតិ​ មិន​លុះដោយ​អំណាច​រាគៈ​ មិន​លុះដោយ​អំណាច​ទោសៈ​ មិន​លុះដោយ​អំណាច​មោហៈ​ មិន​លុះដោយ​អំណាច​មានះ​ មិន​លុះដោយ​អំណាច​ទិដ្ឋិ​ មិន​លុះដោយ​អំណាច​ឧទ្ធច្ចៈ​ មិន​លុះដោយ​អំណាច​វិចិកិច្ឆា​ មិន​លុះដោយ​អំណាច​អនុស័យ​ គឺ​មិន​ត្រូវ​ធម៌​ជា​ពួក​ ឲ្យ​ទៅ​ នាំទៅ​ បន្សាត់​ទៅ​ កួច​យក​ទៅ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) កាល​វិវាទ​ទាំងឡាយ​ (កើត​ហើយ​) លោក​ជា​អ្នក​មិន​លុះ​ក្នុង​ពួក​។
 [៣៦៩​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ កាលបើ​ពួក​ជន​មិន​ស្ងប់​ លោក​ជា​អ្នក​ស្ងប់​ ជា​អ្នក​ព្រងើយ​កន្តើយ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ជា​អ្នក​ស្ងប់​ គឺជា​អ្នក​ស្ងប់​ ព្រោះ​ស្ងប់​រាគៈ​ ជា​អ្នក​ស្ងប់​ ព្រោះ​ស្ងប់​ទោសៈ​ ជា​អ្នក​ស្ងប់​ ព្រោះ​ស្ងប់​មោហៈ​។បេ។ ជា​អ្នក​ស្ងប់​ រម្ងាប់​ ស្ងប់ស្ងៀម​ រលត់​ ស្ងប់​រម្ងាប់​ ព្រោះ​ស្ងប់​ រម្ងាប់​ ស្ងប់ស្ងៀម​ រលាយ​ រលត់​ ទៅ​ប្រាស​ ស្ងប់​រម្ងាប់​ នូវ​អកុសលា​ភិ​សង្ខារ​ទាំងពួង​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ជា​អ្នក​ស្ងប់​ ។
ថយ | ទំព័រទី ២៩៧ | បន្ទាប់
ID: 637351806367600313
ទៅកាន់ទំព័រ៖