ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

ពាក្យ​ថា ក្នុង​លោក បាន​ដល់ មនុស្សលោក ហេតុ​នោះ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា ស្ងាត់​ចាក​ធម៌​ទាំងឡាយ​ណា​ ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​លោក។
 [៤៣​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ នាគ​មិន​គប្បី​ពោល​ប្រកាន់​នូវ​ទិដ្ឋិ​ទាំងនោះ​ទេ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ នាគ​ សេចក្តី​ថា​ ឈ្មោះថា​ នាគ​ ព្រោះ​ហេតុ​មិន​ធ្វើបាប​។ ឈ្មោះថា​នាគ​ ព្រោះ​មិន​លុះ​។ ឈ្មោះថា​នាគ​ ព្រោះ​មិន​មក​។ ចុះឈ្មោះ​ថា​នាគ​ ព្រោះ​មិន​ធ្វើបាប​ តើ​ដូចម្តេច​។ អកុសល​ធម៌​ទាំងឡាយ​ដ៏​លាមក​ មាន​សេចក្តី​សៅហ្មង​ព្រម​ មាន​កិ​រិយា​ញុំាង​សត្វ​ឲ្យ​កើត​ក្នុង​ភព​ទៀត​ ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ មាន​សេចក្តី​ទុក្ខ​ជា​ផល ជា​បច្ច័យ​នៃជា​តិ​ ជរា​ និង​មរណៈ​ ទៅ​ក្នុង​អនាគត​ លោក​ហៅថា​ បាប​។
(ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ម្នាល​សភិយៈ​) បុគ្គល​មិន​ធ្វើបាប​តិចតួច​ក្នុង​លោក​ ស្រាយ​នូវ​ចំណង​ទាំងឡាយ​ ក្នុង​កិលេស​ជា​គ្រឿង​ប្រកប​ទាំងពួង​ មិន​ជាប់​នៅក្នុង​កិលេស​ទាំងពួង​ ជា​បុគ្គល​ផុត​ស្រឡះ​ហើយ​ ហេតុ​នោះ​ លោក​ហៅថា​ នាគ​ ជាតា​ទិ​បុគ្គល​ មានខ្លួន​ដ៏​ទៀង​ បុគ្គល​ឈ្មោះថា​ នាគ​ ព្រោះ​មិន​ធ្វើបាប​ យ៉ាងនេះ​ឯង​។

 ចុះ​បុគ្គល​ឈ្មោះថា​ នាគ​ ព្រោះ​មិន​លុះ​ តើ​ដូចម្តេច​។ បុគ្គល​មិន​លុះ​ឆន្ទាគតិ​ មិន​លុះ​ទោសាគតិ​ មិន​លុះ​មោហាគតិ​ មិន​លុះ​ភយាគតិ
ថយ | ទំព័រទី ៣៧ | បន្ទាប់
ID: 637350235386938422
ទៅកាន់ទំព័រ៖