ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ព្រម ដើម្បី​សេចក្តី​នឿ​យណាយ​ទេ ដើម្បី​ប្រាសចាក​តម្រេក​ទេ ដើម្បី​សេចក្តី​រលត់ទុក្ខ​ទេ​ ដើម្បី​សេចក្តី​ស្ងប់​រម្ងាប់​ទេ ដើម្បី​អភិញ្ញា​ទេ ដើម្បី​កិរិយា​ត្រាស់​ដឹង​ទេ​ ដើម្បី​ព្រះនិព្វាន​ទេ តថាគត​ឃើញ​ទោស​ក្នុង​ទិដ្ឋិ​ទាំងឡាយ​ដូច្នេះ ទើប​មិន​ប្រកាន់យក​ មិន​បបោសអង្អែល មិន​ជាប់ចិត្ត​នូវ​ទិដ្ឋិ​ទាំងឡាយ ឬថា ទិដ្ឋ​ទាំងឡាយ តថាគត​មិន​គប្បី​ប្រកាន់យក​ មិន​គប្បី​បបោសអង្អែល មិន​គប្បី​ជាប់ចិត្ត ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) តថាគត​ឃើញ​ទោស​ក្នុង​ទិដ្ឋិ​ទាំងឡាយ​ មិន​ប្រកាន់​ដោយ​ប្រការ​យ៉ាងនេះ​ឯង។ ដំណើរ​គឺ​ទិដ្ឋិ ការ​ប្រកាន់​គឺ​ទិដ្ឋិ ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​គឺ​ទិដ្ឋិ​ ចម្រូង​គឺ​ទិដ្ឋិ សេចក្តី​អន្ទះអន្ទែង​គឺ​ទិដ្ឋិ សញ្ញោជនៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ​នុ៎ះ​ថា​ លោក​មិន​ទៀង លោកមា​នទី​បំផុត លោក​មិន​មាន​ទីបំផុត ជីវៈ​នោះ សរីរៈ​នោះ ជី​វៈ​ដទៃ សរីរៈ​ដទៃ សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​កើត​ទៀត​ សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​មិនកើត​ទៀត សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​កើត​ទៀត​ក៏​មាន មិនកើត​ទៀត​ក៏​មាន​ សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​កើត​ទៀត​ក៏​មិនមែន មិនកើត​ទៀត​ក៏​មិនមែន ពាក្យ​នេះឯង​ជា​ពាក្យពិត​ ពាក្យ​ដទៃ​ជា​មោឃៈ ឯទិដ្ឋិ​នេះ ប្រកបដោយ​ទុក្ខ ​;ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ថ្នាំងថ្នាក់​ ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់ ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ក្រហល់ក្រហាយ​ មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ព្រម ដើម្បី​សេចក្តី​នឿយណាយ​ទេ ដើម្បី​សេចក្តី​ប្រាសចាក​តម្រេក​ទេ​ ដើម្បី​សេចក្តី​រលត់ទុក្ខ​ទេ​ ដើម្បី​សេចក្តី​ស្ងប់​រម្ងាប់​ទេ​
ថយ | ទំព័រទី ៦ | បន្ទាប់
ID: 637350214132602099
ទៅកាន់ទំព័រ៖