ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៥

ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ជា​អ្នក​មិន​តក់ស្លុត​ មិន​តក់ស្លុត​ខ្លាំង​ មិន​តក់ស្លុត​ក្រៃលែង​។ លោក​មិន​តក់ស្លុត​ មិន​តក់​ស្លុត​ខ្លាំង​ មិន​តក់ស្លុត​ក្រៃលែង​ មិន​ខ្លាច​ មិនដល់​នូវ​សេចក្តី​តក់ស្លុត​ថា​ អញ​មិនបាន​ត្រកូល​ ឬមិន​បាន​ពួក​ ឬមិន​បាន​អាវាស​ ឬមិន​បានលាភ​ ឬមិន​បាន​យស​ ឬមិន​បាន​សេចក្តី​សរសើរ​ ឬមិន​បាន​សុខ​ ឬមិន​បាន​ចីវរ​ ឬមិន​បាន​បិណ្ឌបាត​ ឬមិន​បាន​សេនាសនៈ​ ឬមិន​បាន​គិលាន​ប្ប​ច្ច​យភេសជ្ជ​បរិក្ខារ​ ឬមិន​បាន​គិលានុបដ្ឋាក​បុគ្គល​ អញ​ជា​អ្នក​មិន​ល្បីល្បាញ​ ក៏​មិន​តក់ស្លុត​ មិន​តក់ស្លុត​ខ្លាំង​ មិន​តក់ស្លុត​ក្រៃលែង​ មិន​ខ្លាច​ មិនដល់​នូវ​សេចក្តី​តក់ស្លុត​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) អ្នក​មិន​ក្រោធ​ អ្នក​មិន​តក់ស្លុត​។
 [៦៦​] ពាក្យ​ថា​ អ្នក​មិន​អួតអាង​ អ្នក​មិន​មា​នកុក្កុ​ច្ចៈ​ អធិប្បាយ​ថា​ បុគ្គល​ខ្លះ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ជា​អ្នក​អួតអាង​ អួត​អាង​ផ្សេង​ៗ។ បុគ្គល​នោះ​ រមែង​អួតអាង​ អួតអាង​ផ្សេង​ ៗ ថា​ អញ​ជា​អ្នក​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​ក្តី​ ថា​ជា​អ្នក​បរិបូណ៌​ដោយ​វត្ត​ក្តី​ ថា​ជា​អ្នក​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​ និង​វត្ត​ក្តី​ ដោយ​ជាតិ​ក្តី​ ដោយ​គោត្រ​ក្តី​ ដោយ​ភាព​នៃ​ខ្លួន​ជា​កូន​នៃ​ត្រកូល​ក្តី​ ដោយ​ភាព​នៃ​ខ្លួន​មាន​សម្បុរ​ដ៏​ល្អ​ក្តី​ ដោយ​ទ្រព្យ​ក្តី​ ដោយ​ការ​ស្វាធ្យាយន៍​ក្តី​ ដោយ​ការងារ​ក្តី​ ដោយ​សិប្បៈ​ក្តី​ ដោយ​ថ្នាក់​នៃ​វិជ្ជា​ក្តី​ ដោយ​សុតៈ​ក្តី ដោយ​បដិភាណ​ក្តី​ ដោយ​វត្ថុ​ណាមួយ​ក្តី​
ថយ | ទំព័រទី ៦៥ | បន្ទាប់
ID: 637350909394458903
ទៅកាន់ទំព័រ៖