ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

 [៧៨​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ មិន​ត្រូវ​ពោលតប​នឹង​ជន​ទាំងនោះ​ដោយ​ពាក្យ​អាក្រក់ ត្រង់​ពាក្យ​ថា ដោយ​ពាក្យ​អាក្រក់ គឺ​ដោយ​ពាក្យ​រឹងរូស។ ពាក្យ​ថា មិន​ត្រូវ​ពោលតប​សេចក្តី​ថា មិន​គប្បី​ពោលតប គឺ​មិន​គប្បី​ជេរ​តបនឹង​ជន​ដែល​ជេរ​ មិន​គប្បី​ខឹង​តបនឹង​ជន​ដែល​ខឹង មិន​គប្បី​ប្រកួត​តបនឹង​ជន​ដែល​ប្រកួត មិន​គប្បី​ធ្វើ​ជម្លោះ​ មិន​គប្បី​ធ្វើ​សេចក្តី​ប្រកួត មិន​គប្បី​ធ្វើ​នូវ​ការទាស់ទែង មិន​គប្បី​ធ្វើ​នូវ​វិវាទ​ មិន​គប្បី​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​បែកខ្ញែក​គ្នា​ទេ គឺ​គប្បី​លះបង់ បន្ទោបង់ ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​កើតមាន​បែបភាព​នូវ​ជម្លោះ ការប្រកួត សេចក្តី​ទាស់ទែង វិវាទ​ ការ​បែកខ្ញែក​គ្នា គប្បី​ជា​អ្នក​ឆ្ងាយ វៀរ វៀរ​ស្រឡះ ឃ្លាត​ចេញ រលាស់ចោល រួច​ស្រឡះ​ ប្រាស​ចេញ ចាក​ការ​ជម្លោះ សេចក្តី​ប្រកួត ការទាស់ទែង វិវាទ ការ​បែកខ្ញែក​គ្នា គប្បី​នៅ​ដោយចិត្ត​ដែល​ប្រាសចាក​ដែន​គឺ​កិលេស​ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) មិន​ត្រូវ​ពោលតប​នឹង​ជន​នោះ ដោយ​ពាក្យ​អាក្រក់​ទេ។
 [៧៩​] ពាក្យ​ថា ព្រោះថា ជន​អ្នក​ស្ងប់ រមែង​មិន​ធ្វើស​ត្រូវ​តប​ឡើយ​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា ជន​អ្នក​ស្ងប់ គឺ​ឈ្មោះថា​អ្នក​ស្ងប់ ព្រោះ​ស្ងប់​រាគៈ ទោសៈ មោហៈ កោ​ធៈ​ ឧបនាហៈ។បេ។ ឈ្មោះថា អ្នក​ស្ងប់ អ្នក​ចូល​ទៅ​ជិត​ស្ងប់ អ្នក​ស្ងប់​វិសេស អ្នក​រលត់​ អ្នក​រម្ងាប់ ព្រោះ​ស្ងប់​រម្ងាប់ រម្ងាប់​វិសេស ផុត រំលត់ ឃ្លាត​ចេញ រម្ងាប់​នូវ​អកុសលា​ភិ​សង្ខារ​ទាំងអស់​ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ជន​អ្នក​ស្ងប់។ ពាក្យ​ថា ព្រោះថា ជន​អ្នក​ស្ងប់ រមែង​មិន​ធ្វើស​ត្រូវ​តប​ឡើយ
ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 637351977687454666
ទៅកាន់ទំព័រ៖