ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

ភ័យ​ទុក្ខទោមនស្ស កើត​ចំរើន ដុះដាល លូតលាស់ កើត​ប្រាកដ​អំពី​អាជ្ញា​របស់​ខ្លួន។ នាយ​និរយបាល​ទាំងឡាយ​ផ្តេក​សត្វ​នោះ ហើយ​ចាំង​ដោយ​ដឹង​ទាំងឡាយ។ សត្វ​នោះ ក៏​ទទួលរង​វេទនា​ ជា​ទុក្ខ​ដ៏​ក្លៀវក្លា ខ្លោចផ្សា ក្នុង​នរក​នោះ បាបកម្ម​នោះ មិនទាន់​អស់​ដរាបណា​ សត្វ​នោះ ក៏​មិន​ធ្វើ​កាលកិរិយា​ដរាប​នោះ។ នាយ​និរយបាល​ទាំងឡាយ ចាប់​សត្វ​នោះ ឲ្យ​មាន​ជើង​ឡើងលើ​ ឲ្យ​មាន​ក្បាល​ចុះក្រោម ហើយក៏​កាប់​ដោយ​កាំបិតព្រា​ទាំងឡាយ។ នាយ​និរយបាល​ទាំងឡាយ​ ទឹម​សត្វ​នោះ​ក្នុង​រថ​ហើយ ក៏​បរ​ទៅ​ខ្លះ បរម​កវិញ​ខ្លះ លើ​ផែនដី​ដ៏​ក្តៅ​ដែល​ភ្លើង​កំពុង​ឆេះ​សន្ធោសន្ធៅ។បេ។ នាយ​និរយបាល​ទាំងឡាយ ឲ្យ​សត្វ​នោះ​ឡើង​ទៅលើ​ភ្នំ​រងើកភ្លើង​ដ៏​ធំ ដែល​ភ្លើង​កំពុង​ឆេះ​ទ្រលោម​សន្ធោសន្ធៅ​ខ្លះ​ ឲ្យ​ចុះ​ខ្លះ។បេ។ នាយ​និរយបាល​ទាំងឡាយ ចាប់​សត្វ​នោះ ឲ្យ​មាន​ជើង​ឡើងលើ ឲ្យ​មាន​ក្បាល​ចុះក្រោម​ហើយ​ បោះ​ចុះទៅ​ក្នុង​ខ្ទះ​ទង់ដែង​ដ៏​ក្តៅ ដែល​ភ្លើង​កំពុង​ឆេះ​ទ្រលោម​សន្ធោសន្ធៅ។ សត្វ​នោះ​ ត្រូវ​កម្ម​ស្ងោរ ខ្ជោល​ឡើង​ដូច​ពពុះទឹក​ក្នុង​ខ្ទះ​នោះ។ សត្វ​នោះ ត្រូវ​កម្ម​ស្ងោរ​ខ្ជោល​ឡើង​ដូច​ពពុះទឹក​ក្នុង​ខ្ទះ​នោះ​ ក៏​អណ្តែត​ឡើងលើ​ម្តង ទៅ​ក្រោម​ម្តង ទៅ​ខាង​ទទឹង​ម្តង។ សត្វ​នោះ ទទួលរង​វេទនា​ជា​ទុក្ខ​ដ៏​ក្លៀវក្លា​ ខ្លោចផ្សា ក្នុង​នរក​នោះ
ថយ | ទំព័រទី ១២៥ | បន្ទាប់
ID: 637353458969349290
ទៅកាន់ទំព័រ៖