ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

សញ្ញា​ សង្ខារ វិញ្ញាណ សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ថា អញ​មានការ​ដេក​ត្រាំ​រឿយ​ៗ ថា អញ​មាន។ ពាក្យ​ថា​ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា បុគ្គល​គប្បី​រំលត់​ឫស​គល់​នៃ​បបញ្ច​សង្ខា និង​អស្មិមានះ​ទាំងពួង​ ដោយ​ការយល់ បាន​សេចក្តី​ថា បុគ្គល​គប្បី​រំលត់ គប្បី​ចូល​ទៅ​រំលត់ គប្បី​រំលត់​មិន​សល់​ គប្បី​រម្ងាប់ គប្បី​ឲ្យ​វិនាស គប្បី​ឲ្យ​ស្ងប់​រម្ងាប់​នូវ​ឫស​គល់​នៃ​បបញ្ច​សង្ខា និង​អស្មិមានះ​ផង​ទាំងពួង​ ដោយ​ការយល់ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា បុគ្គល​គប្បី​រំលត់​ឫស​គល់​នៃ​បបញ្ច​សង្ខា​ និង​អស្មិមានះ​ទាំងពួង ដោយ​ការយល់។
 [៨] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា តណ្ហា​ទាំងឡាយ​ណាមួយ​ជា​ខាងក្នុង​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា ណាមួយ គឺ​សព្វ​ទាំងអស់ គ្រប់​ទាំងអស់ ឥត​សេសសល់ មិន​មាន​សេសសល់ ពាក្យ​ថា ណាមួយ​នុ៎ះ​ ជា​ពាក្យ​អស់រលីង ពាក្យ​ថា តណ្ហា បាន​ដល់​រូប​តណ្ហា។ល។ ធម្ម​តណ្ហា។ ពាក្យ​ថា ជា​ខាងក្នុង គឺ​តណ្ហា​នោះ​ រមែង​តាំង​ឡើង​ខាងក្នុង ហេតុ​នោះ ឈ្មោះថា ខាងក្នុង។ ម្យ៉ាងទៀត ចិត្ត លោក​ហៅថា ខាងក្នុង​ បាន​ដល់ ចិត្ត មនៈ មាន​សៈ ហទយៈ បណ្ឌ​រៈ មនោ មនាយតនៈ មនិន្រ្ទិយ វិញ្ញាណ វិញ្ញាណក្ខន្ធ​ មនោវិញ្ញាណ​ធាតុ ដែល​កើតអំពី​វិញ្ញាណក្ខន្ធ។ តណ្ហា​នោះ ទៅជាមួយ​គ្នា កើតជា​មួយ​គ្នា​ ច្រឡំ​គ្នា ប្រកប​ព្រមដោយ​ចិត្ត ដោ​យម​នៈ មានការ​កើត​ក្នុង​ទី​ជាមួយគ្នា មានការ​រលត់​ក្នុង​ទី​ជាមួយគ្នា​ មាន​វត្ថុ​តែមួយ
ថយ | ទំព័រទី ១៤ | បន្ទាប់
ID: 637351910335540956
ទៅកាន់ទំព័រ៖