ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

បុគ្គល​ជា​អ្នក​ប្រកប​រឿយ ៗ នូវ​ព្យាយាម​ក្នុង​ការ​ឆ្អើរ​កំ​ដៅ​កាយ​ច្រើនប្រការ​ មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ដូច្នេះ​ឯង។ បុគ្គល​ដែល​ត្រូវ​សរ​គឺ​ទិដ្ឋិ មុត ធ្លុះ ពាល់ត្រូវ​ គ្រប​សង្កត់ ញំា​ញី ទន្រ្ទាន​ហើយ រមែង​ស្ទុះ​ទៅ រត់​ទៅ រលះរលាំង​ទៅ អន្ទោល​ទៅ​ យ៉ាងនេះ​ខ្លះ។
 បុគ្គល​ដែល​ត្រូវ​សរ​គឺ​សោក មុត ធ្លុះ​ ពាល់ត្រូវ គ្រប​សង្កត់ ញំា​ញី ទន្រ្ទាន​ហើយ រមែង​ស្តាយស្រណោះ លំបាក ខ្សឹកខ្សួល​ គក់​ទ្រូង ដល់​នូវ​សេចក្តី​វង្វេង។ សម​ដូច​ពាក្យ​នេះ ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ហើយ​ថា​ ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍ ហេតុ​ធ្លាប់​មាន​មក​ហើយ មាតា​របស់​ស្ត្រី​ម្នាក់ ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​នេះឯង​ បាន​ធ្វើ​មរណកាល​ហើយ ស្រ្តី​នោះ​ទៅជា​ឆ្កួត មានចិត្ត​រវើរវាយ ព្រោះ​កាលកិរិយា​នៃ​មាតា​នោះ​ ហើយក៏​ដើរចេញ​អំពី​ច្រក ចូល​ទៅ​ច្រក ចេញ​អំពី​ផ្លូវ​ត្រឡែងកែង ចូល​ទៅ​ផ្លូវ​ត្រឡែងកែង​ ហើយ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា អ្នក​ទាំងឡាយ​បានឃើញ​មាតា​របស់ខ្ញុំ​ដែរ​ឬ អ្នក​ទាំងឡាយ បានឃើញ​មាតា​របស់ខ្ញុំ​ដែរ​ឬ។ ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍ ហេតុ​ធ្លាប់​មាន​មក​ហើយ បិតា​របស់​ស្រ្តី​ម្នាក់ ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​នេះឯង​ បាន​ធ្វើ​មរណកាល​ហើយ បងប្អូន​ប្រុស បាន​ធ្វើ​មរណកាល​ហើយ បងប្អូន​ស្រី​បាន​ធ្វើ​មរណកាល​ហើយ​ បុត្រ​បាន​ធ្វើ​មរណកាល​ហើយ ធីតា​បាន​ធ្វើ​មរណកាល​ហើយ ស្វាមី​បាន​ធ្វើ​មរណកាល​ហើយ។
ថយ | ទំព័រទី ១៥២ | បន្ទាប់
ID: 637353469150384464
ទៅកាន់ទំព័រ៖