ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

ព្រោះ​លះបង់​សុខ​ផង​ ព្រោះ​លះបង់​ទុក្ខ​ផង ព្រោះ​វិនាស​ទៅ​នៃ​សោមនស្ស និង​ទោមនស្ស​ក្នុង​កាលមុន ចូល​ចតុត្ថជ្ឈាន​ ឥត​ទុក្ខ ឥត​សុខ មាន​សេចក្តី​បរិសុទ្ធិ​ដោយ​ឧបេក្ខា និង​សតិ នេះ អធិចិត្ត​សិក្ខា។
 អធិប្បញ្ញា​សិក្ខា តើ​ដូចម្តេច។ ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​ ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​សេចក្តី​ចំរើន និង​ការ​វិនាស ជា​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ប្រសើរ ជា​គ្រឿង​ទំ​លុះ​ទំ​លាយ​ ជា​ដំណើរ​ទៅ​ដើម្បី​ការ​អស់​ទុក្ខ​ដោយ​ប្រពៃ ភិក្ខុ​នោះ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ជា​ទុក្ខ​ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ការ​ឲ្យ​កើតទុក្ខ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ការ​រលត់ទុក្ខ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា​ នេះ​បដិបទា​ជា​ដំណើរ​ទៅ​ដើម្បី​រលត់ទុក្ខ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា ទាំងនេះ​ជា​អាសវៈ​ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ការ​ឲ្យ​កើត​អាសវៈ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​ការ​រលត់​អាសវៈ​ ដឹង​ច្បាស់​តាមពិត​ថា នេះ​បដិបទា ជា​ដំណើរ​ទៅ​ដើម្បី​ការ​រលត់​អាសវៈ នេះ អធិប្បញ្ញា​សិក្ខា។
ថយ | ទំព័រទី ១៨ | បន្ទាប់
ID: 637351911620396103
ទៅកាន់ទំព័រ៖