ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

ណា វត្ថុ​ទាំងពួង ឈ្មោះថា មុនិ​នោះ បាន​លះ​ចោល ខ្ជាក់​ចេញ រួច​ស្រឡះ លះបង់​ រលាស់ចោល ដោយហេតុ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណេះ​ ក្នុង​កាលនោះ។ តណ្ហា ១ ទិដ្ឋិ ១ មានះ ១ មុនិ​នោះ​បាន​លះបង់ ផ្តាច់​បង់​ឫសគល់ ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ទី​កើត​ដូចជា​ទី​កើត​នៃ​ដើមត្នោត​ ដល់​នូវ​ភាវៈ​មិន​មាន មិន​ឲ្យ​មានការ​កើតជា​ធម្មតា​តទៅ ក្នុង​កាលណា វត្ថុ​ទាំងពួង​ ឈ្មោះថា មុនិ​នោះ​លះ​ចោល ខ្ជាក់​ចេញ រួច​ស្រឡះ លះបង់ រលាស់ចោល ដោយហេតុ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណេះ​ ក្នុង​កាលនោះ។ បុញ្ញាភិសង្ខារ អបុញ្ញាភិសង្ខារ និង​អនេញ្ជា​ភិ​សង្ខារ មុនិ​នោះ​បាន​លះបង់​ ផ្តាច់​បង់​ឫសគល់ ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ទី​កើត ដូចជា​ទី​កើត​នៃ​ដើមត្នោត ដល់​នូវ​ភាវៈ​មិន​មាន​ មិន​ឲ្យ​មានការ​កើតជា​ធម្មតា​តទៅ ក្នុង​កាលណា វត្ថុ​ទាំងពួង ឈ្មោះថា មុនិ​នោះ​បាន​លះ​ចោល​ ខ្ជាក់​ចេញ រួច​ស្រឡះ លះបង់ រលាស់ចោល ដោយហេតុ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណេះ ក្នុង​កាលនោះ​ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) មុនិ​នោះ លះបង់​វត្ថុ​ទាំងពួង។
 [១៤៧​] ពាក្យ​ថា មុនិ​នោះ​ឯង តថាគត​ហៅថា អ្នក​ស្ងប់​ គឺ​មុនិ​នោះ តថាគត​ពោល សំដែង និយាយ បំភ្លឺ បញ្ចេញ ថា​ជា​អ្នក​ស្ងប់ រម្ងាប់ ស្ងប់​រម្ងាប់​ រលត់ សះស្បើយ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) មុនិ​នោះ តថាគត​ហៅថា អ្នក​ស្ងប់។ ហេតុ​នោះ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា
ថយ | ទំព័រទី ១៨១ | បន្ទាប់
ID: 637353507276434069
ទៅកាន់ទំព័រ៖