ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

 ពាក្យ​ថា បុគ្គល​គប្បី​មានសតិ​សព្វកាល សិក្សា ដើម្បី​បន្ទោបង់​តណ្ហា​ទាំងនោះ បាន​សេចក្តី​ថា​ គប្បី​សិក្សា​អធិសីល​ផង គប្បី​សិក្សា​អធិចិត្ត​ផង គប្បី​សិក្សា​អធិប្បញ្ញា​ផង ដើម្បី​នាំចេញ​ ដើម្បី​នាំចេញ​ចំពោះ ដើម្បី​លះបង់ ដើម្បី​រម្ងាប់ ដើម្បី​រលាស់ចោល ដើម្បី​គ្រប​សង្កត់​នូវ​តណ្ហា​ទាំងនោះ​ គប្បី​នឹក​សិក្សា​សិក្ខា​ទាំង ៣ នេះ គប្បី​ដឹង​សិក្សា គប្បី​ឃើញ​សិក្សា គប្បី​ពិចារណា​សិក្សា​ គប្បី​អធិដ្ឋាន​ចិត្ត​សិក្សា គប្បី​ជឿ​ដោយ​សទ្ធា​សិក្សា គប្បី​ផ្គង​ព្យាយាម​សិក្សា​ គប្បី​តំ​កល់​នូវ​សតិ​សិក្សា គប្បី​តំ​កល់​ចិត្ត​សិក្សា គប្បី​ដឹង​ច្បាស់​ដោយ​បញ្ញា​សិក្សា​ គប្បី​ដឹង​ចំពោះ​នូវ​អភិ​ញ្ញេយ្យ​ធម៌​សិក្សា គប្បី​កំណត់​ដឹង​នូវ​បរិញ្ញេយ្យ​ធម៌​សិក្សា​ គប្បី​លះបង់​នូវ​បហា​តព្វ​ធម៌​សិក្សា គប្បី​ចំរើន​ភា​វេ​តព្វ​ធម៌​សិក្សា គប្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​នូវ​សច្ឆិ​កាតព្វ​ធម៌​សិក្សា​ ប្រព្រឹត្ត​ទួទៅ ប្រព្រឹត្ត​ទួទៅ​ព្រម ប្រព្រឹត្ត​សមាទាន ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) បុគ្គល​គប្បី​មានសតិ​សព្វកាល សិក្សា​ដើម្បី​បន្ទោបង់​តណ្ហា​ទាំងនោះ។ ហេតុ​នោះ​ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា​
ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា បុគ្គល​គប្បី​រំលត់​ឫស​គល់​នៃ​បបញ្ច​សង្ខា និង​អស្មិមានះ​ទាំងពួង​ដោយ​ការយល់​
ថយ | ទំព័រទី ១៩ | បន្ទាប់
ID: 637351911997008208
ទៅកាន់ទំព័រ៖