ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

 បរិស្សយៈ ព្រោះ​ហេតុ​អាស្រ័យ​ក្នុង​សរីរៈ​នោះ យ៉ាងនេះ​ខ្លះ។ ពាក្យ​ថា​ ក្នុង​លោក គឺ​ក្នុង​មនុស្សលោក ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) បរិស្សយៈ​ទាំងឡាយ ក្នុង​លោក មាន​ប៉ុន្មាន។
 [២១៤​] ពាក្យ​ថា ទៅកាន់​ទិស​ដែល​មិនដែល​ទៅ​ សេចក្តី​ថា អមត​និព្វាន លោក​ហៅថា ទិស​ដែល​មិនដែល​ទៅ បានខាង​ការ​រម្ងាប់​សង្ខារ​ទាំងពួង​ ការ​រលាស់ចោល​នូវ​ឧបធិ​ទាំងពួង ការ​អស់​តណ្ហា ការ​រសាយ ការ​រលត់ ព្រះនិព្វាន។ ទិស​ដែល​មិនដែល​ទៅ​ មិនធ្លាប់​ទៅ ដោយ​កាល​ដ៏​អង្វែង​នេះ។ បុគ្គល​ថ្នម​នូវ​ភាជន៍​ប្រេង ដែល​ពេញ​ស្មើ​មិន​ហៀរហូរ​ យ៉ាងណា បុគ្គល​កាល​ប្រាថ្នា​នូវ​ទិស​ដែល​មិនធ្លាប់​ទៅ ត្រូវ​ឃុំគ្រង​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន យ៉ាងនោះ។ កាល​ដល់ កាល​ទៅ កាល​ឈាន​ទៅ កាន់​ទិស​ដែល​មិនធ្លាប់​ទៅ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) ទៅកាន់​ទិស​ដែល​មិនដែល​ទៅ។
 [២១៥​] ពាក្យ​ថា​ ភិក្ខុ​គប្បី​គ្រប​សង្កត់​ពួក​បរិស្សយៈ​ណា គឺ​គប្បី​គ្រប​សង្កត់ គប្បី​គ្រប គប្បី​សង្រ្គប​ គប្បី​បង្រ្គប គប្បី​ញំា​ញី​នូវ​ពួក​បរិស្សយៈ​ណា ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) ភិក្ខុ​គប្បី​គ្រប​សង្កត់​ពួក​បរិស្សយៈ​ណា។
 [២១៦​] ពាក្យ​ថា ក្នុង​សយនាសនៈ​ទីបំផុត គឺ​ក្នុង​សេនាសនៈ​ទីបំផុត​ ខាងចុង ខាងចុង​បង្អស់ គឺទី​បំផុត​ភ្នំ​ក្តី ទីបំផុត​ព្រៃ​ក្តី ទីបំផុត​ទឹក​ក្តី
ថយ | ទំព័រទី ២៦៦ | បន្ទាប់
ID: 637353668886688212
ទៅកាន់ទំព័រ៖