ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

ភិក្ខុ​មិន​គប្បី​លុះអំណាច​ក្រោធ និង​ការ​មើលងាយ​ ទាំង​គប្បី​គាស់​ឫស​នៃ​កិលេស​ទាំងនោះ​ចេញ មួយទៀត គប្បី​គ្រប​សង្កត់​ឲ្យ​មាំ​នូវ​សភាវៈ​ជាទីស្រឡាញ់​ ឬមិន​ជាទីស្រឡាញ់។
[២៥៣​] ភិក្ខុ​មាន​បីតិ​ដ៏​ល្អ គប្បី​ធ្វើ​បញ្ញា​ឲ្យ​ជា​ប្រធាន​ ហើយ​សង្កត់សង្កិន​នូវ​អន្តរាយ​ទាំងនោះ គប្បី​គ្រប​សង្កត់​នូវ​សេចក្តី​អផ្សុក​ ក្នុង​សេនាសនៈ​ដ៏​ស្ងាត់ គប្បី​គ្រប​សង្កត់​នូវ​បរិទេវ​ធម៌ ៤។

 [២៥៤​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា ភិក្ខុ​មាន​បីតិ​ដ៏​ល្អ គប្បី​ធ្វើ​បញ្ញា​ឲ្យ​ជា​ប្រធាន​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា បញ្ញា បាន​ដល់​ប្រាជ្ញា ការ​ដឹង​ច្បាស់ ការ​ពិច័យ ការ​ពិច័យ​ដោយ​វិសេស ការពិចារណា​ធម៌។បេ។ ការ​មិន​វង្វេង ការពិចារណា​ធម៌ សេចក្តី​យល់ឃើញ​ត្រូវ។ ពាក្យ​ថា ធ្វើ​បញ្ញា​ឲ្យ​ជា​ប្រធាន​ សេចក្តី​ថា បុគ្គល​ខ្លះ​ក្នុង​លោក​នេះ ប្រព្រឹត្ត​ធ្វើ​បញ្ញា​ឲ្យ​ជា​ប្រធាន មាន​ប្រាជ្ញា​ជា​ទង់ជ័យ​ មាន​ប្រាជ្ញា​ជា​ទង់ មាន​ប្រាជ្ញា​ជា​អធិបតី ជា​អ្នក​ច្រើន​ដោយ​ការពិចារណា ជា​អ្នក​ច្រើន​ដោយ​ការ​ជ្រើសរើស​ ច្រើន​ដោយ​ការឈ្វេងយល់ ច្រើន​ដោយ​ការស្វែងរក នៅ​ដោយ​ការ​ដឹង​ប្រាកដ ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ប្រាជ្ញា​នោះ​ ច្រើន​ដោយ​ប្រាជ្ញា​នោះ ធ្ងន់​ដោយ​ប្រាជ្ញា​នោះ បង្អោន​ទៅ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​នោះ ទោរ​ទៅ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​នោះ​ បន្ទន់​ទៅ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​នោះ មានចិត្ត​ចុះ​ស៊ប់​ក្នុង​ប្រាជ្ញា​នោះ មាន​ប្រាជ្ញា​នោះ​ជា​អធិបតី​ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ភិក្ខុ​ធ្វើ​ប្រាជ្ញា​ឲ្យ​ជា​ប្រធាន យ៉ាងនេះ​ខ្លះ
ថយ | ទំព័រទី ៣០៦ | បន្ទាប់
ID: 637353683494064676
ទៅកាន់ទំព័រ៖