ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

គ្រាន់តែ​ប្រយោជន៍​ដល់​ការ​ឆ្លង​ឲ្យ​ផុត​ផ្លូវ​ដាច់ស្រយាល​ យ៉ាងណា ភិក្ខុ​ពិចារណា​ដោយ​ត្រូវ​ទំនង ហើយ​បរិភោគ​អាហារ មិន​ដើម្បី​លេង។បេ។ សេចក្តី​មិន​មានទោស​ផង ការ​នៅ​សប្បាយ​ផង ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ បុគ្គល​លះបង់ បន្ទោបង់​ ធ្វើឲ្យ​វិនាស ធ្វើឲ្យ​ដល់​នូវ​ការបាត់បង់​នូវ​ចំណង់​ក្នុង​រស ដូច្នេះ ជា​អ្នក​ឆ្ងាយ​ វៀរ វៀរ​ស្រឡះ ឃ្លាត​ចេញ រលាស់ចោល រួច​ស្រឡះ មិន​ប្រកបដោយ​ចំណង់​ក្នុង​រស​ សម្រេច​នៅ​ដោយចិត្ត ដែល​ប្រាសចាក​ដែន គឺ​កិលេស ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) មិន​គប្បី​ជាប់​ចំពាក់​ក្នុង​រស។
 [៣៧​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា មិន​គប្បី​ប្រកាន់​វត្ថុ​ណាមួយ​ក្នុង​លោក ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ប្រកាន់ បាន​ដល់​សេចក្តី​ប្រកាន់​ពីរ គឺ​សេចក្តី​ប្រកាន់​គឺ​តណ្ហា ១ សេចក្តី​ប្រកាន់​គឺ​ទិដ្ឋិ ១។បេ។ នេះ សេចក្តី​ប្រកាន់ គឺ​តណ្ហា។បេ។ នេះ​ សេចក្តី​ប្រកាន់​គឺ​ទិដ្ឋិ។ បុគ្គល​លះបង់​សេចក្តី​ប្រកាន់ គឺ​តណ្ហា​ រលាស់ចោល​សេចក្តី​ប្រកាន់​គឺ​ទិដ្ឋិ មិន​គប្បី​ប្រកាន់ មិន​កាន់​យក មិន​ស្ទាបអង្អែល​ មិន​ប្រកាន់​ស្អិត​នូវ​ចក្ខុ មិន​គប្បី​ប្រកាន់ មិន​កាន់​យក មិន​ស្ទាបអង្អែល​ មិន​ប្រកាន់​ស្អិត​នូវ​ត្រចៀក ច្រមុះ អណ្តាត កាយ រូប សំឡេង ក្លិន រស ផោដ្ឋព្វៈ​ ត្រកូល ពួក អាវាស លាភ យស សេចក្តី​សរសើរ សុខ ចីវរ បិណ្ឌបាត សេនាសនៈ​ គិលាន​ប្ប​ច្ច​យភេសជ្ជ​បរិក្ខារ កាមធាតុ រូបធាតុ អរូបធាតុ កាមភព រូបភព អរូបភព​ សញ្ញា​ភព អសញ្ញា​ភព នេវ​សញ្ញា​នា​សញ្ញា​ភព ឯក​វោការ​ភព ចតុ​វោការ​ភព
ថយ | ទំព័រទី ៥៦ | បន្ទាប់
ID: 637351926305437230
ទៅកាន់ទំព័រ៖