ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

 [៨៩​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា​ បុគ្គល​គប្បី​មិន​ប្រហែស ថ្វាយបង្គំ សិក្សា​រឿយ​ៗ សព្វកាល ត្រង់​ពាក្យ​ថា គប្បី​មិន​ប្រហែស​ គឺ​គប្បី​ជា​អ្នកធ្វើ​ដោយ​គោរព។បេ។ មិន​ប្រហែស​ក្នុង​កុសល​ទាំងឡាយ។ ពាក្យ​ថា សព្វកាល​ គឺ​សព្វកាល សព្វ​គ្រា។បេ។ ក្នុង​គំនរ​នៃ​វ័យ​ជា​បច្ឆិម។ ពាក្យ​ថា ថ្វាយបង្គំ គឺ​ថ្វាយបង្គំ​ដោយ​កាយ​ ថ្វាយបង្គំ​ដោយ​វាចា ថ្វាយបង្គំ​ដោយចិត្ត ថ្វាយបង្គំ​ដោយ​អន្វ​ត្ថ​ប្ប​ដិ​បត្តិ​ ថ្វាយបង្គំ ធ្វើសក្ការៈ ធ្វើ​គោរព រាប់អាន បូជា កោតក្រែង ដោយ​ធម្មា​នុ​ធម្មប្បដិ​បត្តិ។ ពាក្យ​ថា គប្បី​សិក្សា​រឿយ ៗ បាន​ដល់ សិក្ខា​ ៣ គឺ​អធិសីល​សិក្ខា អធិចិត្ត​សិក្ខា អធិប្បញ្ញា​សិក្ខា។បេ។ នេះ អធិប្បញ្ញា​សិក្ខា។ គប្បី​នឹក​សិក្សា​សិក្ខា ៣ នេះ។បេ។ គប្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់ សិក្សា ប្រព្រឹត្ត​ ប្រព្រឹត្ត​ស្មើ ប្រព្រឹត្ត​សមាទាន​នូវ​និរោធ ដែល​ត្រូវ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់។ ពាក្យ​ថា​ ព្រះមានព្រះភាគ ជា​ពាក្យ​ពោល​ដោយ​គោរព។បេ។ ការ​បញ្ញា​ត្តិ​ថា មាន​ព្រះ​ភាគ នេះ (កើត​) ព្រោះ​ការ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា បុគ្គល​គប្បី​មិន​ប្រហែស​ ថ្វាយបង្គំ សិក្សា​រឿយ​ៗ សព្វកាល។ ហេតុ​នោះ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា
ថយ | ទំព័រទី ១១៩ | បន្ទាប់
ID: 637351980128241490
ទៅកាន់ទំព័រ៖