ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

សេចក្តី​ថា បុគ្គល​មិន​គប្បី​ខ្វល់ខ្វាយ ក្នុង​ការសិក្សា​ទាំងនោះ ឬក្នុង​កាមគុណ​ ៥ ទាំងនោះ មិន​គប្បី​បង្អោន​ទៅកាន់​កាមគុណ​នោះ មិន​គប្បី​ទោរទន់​ទៅ​រក​កាមគុណ​នោះ​ មិន​គប្បី​ឈម​ទៅ​រក​កាមគុណ​នោះ មិន​គប្បី​ចុះ​ស៊ប់​ក្នុង​កាមគុណ​នោះ មិន​គប្បី​យក​កាមគុណ​នោះ​ជាធំ​ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) បុគ្គល​មិន​គប្បី​ខ្វល់ខ្វាយ​ក្នុង​គ្រឿង​ចំពាក់​ទាំងនោះ​ទេ។
 [១១៧​] ពាក្យ​ថា​ គប្បី​យល់​ច្បាស់​នូវ​កាម​ទាំងឡាយ​ដោយសព្វគ្រប់ ត្រង់​ពាក្យ​ថា យល់​ច្បាស់ គឺ​យល់​ច្បាស់​ យល់​ច្បាស់​ថា សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ទាំងពួង​មិន​ទៀង យល់​ច្បាស់​ថា សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ទាំងពួង​ជា​ទុក្ខ។បេ។ យល់​ច្បាស់​ថា ធម្មជាត​ណាមួយ​មាន​កិរិយា​កើតឡើង​ជា​ធម្មតា ធម្មជាត​ទាំងអស់​នោះ មាន​កិរិយា​រលត់​ទៅវិញ​ជា​ធម្មតា។ ពាក្យ​ថា ដោយសព្វគ្រប់ គឺ​គ្រប់​ទាំងអស់ សព្វ​ទាំងអស់ មិន​មាន​សល់ ឥត​សេសសល់ ពាក្យ​ថា​ សព្វគ្រប់​នុ៎ះ ជា​ពាក្យ​អស់រលីង។ ពាក្យ​ថា កាម បើ​តាម​ឧទាន បាន​ដល់​កាម ២ គឺ​វត្ថុកាម​ ១ កិលេស​កាម ១។បេ។ នេះ​ហៅថា វត្ថុកាម។បេ។ នេះ​ហៅថា កិលេស​កាម ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) គប្បី​យល់​ច្បាស់​នូវ​កាម​ទាំងឡាយ​ដោយសព្វគ្រប់។
 [១១៨​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ គប្បី​សិក្សា​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ដើម្បី​ខ្លួន ត្រង់​ពាក្យ​ថា សិក្សា បាន​ដល់​សិក្ខា ៣ គឺ​ អធិសីល​សិក្ខា ១ អធិចិត្ត​សិក្ខា ១ អធិប្បញ្ញា​សិក្ខា ១។បេ។ នេះ អធិប្បញ្ញា​សិក្ខា។
ថយ | ទំព័រទី ១៥៩ | បន្ទាប់
ID: 637353471533023871
ទៅកាន់ទំព័រ៖