ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

យល់​ច្បាស់ ធ្វើឲ្យ​ប្រាកដ​ថា សង្ខារ​ទាំងពួង​ជា​ទុក្ខ។បេ។ ព្រោះ​ដឹង ស្គាល់ ថ្លឹង ពិចារណា យល់​ច្បាស់ ធ្វើឲ្យ​ប្រាកដ​ថា ធម្មជាត​ណាមួយ​ មាន​កិរិយា​កើតឡើង​ជា​ធម្មតា ធម្មជាត​ទាំងអស់​នោះ មាន​កិរិយា​រលត់​ទៅវិញ​ជា​ធម្មតា។ ពាក្យ​ថា មិន​អាស្រ័យ បាន​ដល់​និស្ស័យ ២ គឺ តណ្ហា​និស្ស័យ ១ ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ ១។បេ។ នេះ តណ្ហា​និស្ស័យ។បេ។ នេះ ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ។ មុនិ​លះបង់​តណ្ហា​និស្ស័យ រលាស់​ចេញ​នូវ​ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ មិន​អាស្រ័យ​ចក្ខុ​ មិន​អាស្រ័យ​សោតៈ មិន​អាស្រ័យ​ឃានៈ។បេ។ មិន​អាស្រ័យ​ធម៌​ដែល​គប្បី​ឃើញ ឮ ប៉ះពាល់ ឬដឹង​ មិន​ក្រាញ​នៅ មិន​ចូល​ទៅ​ជិត មិន​ជ្រុលជ្រប់ មិន​ចុះ​ស៊ប់ គឺជា​អ្នក​រត់ចេញ រលាស់​ចេញ​ រួច​ស្រឡះ ប្រាស​ចេញ មានចិត្ត​ប្រាសចាក​សេចក្តី​សល់​វល់ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ឈ្មោះថា មិន​អាស្រ័យ​ធម៌​ ព្រោះ​ដឹង។
 [១៥១​] ពាក្យ​ថា​ មុនិ​នោះ​ ឈ្មោះថា រស់នៅ​ក្នុង​លោក​ដោយ​ប្រពៃ​ អធិប្បាយ​ថា​ ឆន្ទ​រាគ​ក្នុង​អាយតនៈ​ទាំង​ខាងក្នុង​ខាងក្រៅ​ មុនិ​នោះ​បាន​លះបង់​ ផ្តាច់​ឫសគល់​ ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​មាន​ទី​កើត​ ដូចជា​ទី​កើត​នៃ​ដើមត្នោត​ ដល់​នូវ​ភាវៈ​មិន​មាន​ មិន​ឲ្យ​មានការ​កើតជា​ធម្មតា​តទៅ​ ក្នុង​កាលណា​ មុនិ​នោះ​ ឈ្មោះថា​ ត្រាច់​ទៅ​ នៅ សម្រេច​ឥរិយាបថ​ ប្រព្រឹត្ត​ រក្សា​ យាត្រា​ ឲ្យ​យាត្រា​ទៅ​ក្នុង​លោក​ដោយ​ប្រពៃ​ ដោយហេតុ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណេះ​ ក្នុង​កាលនោះ​។
ថយ | ទំព័រទី ១៨៣ | បន្ទាប់
ID: 637353508067414956
ទៅកាន់ទំព័រ៖