ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៦

ឲ្យ​ក្រៀម​ គឺ​ចូរ​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​ជា​ពូជ​ ចូរ​លះបង់​ បន្ទោបង់​ ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​កើតមាន​ នូវ​កម្មា​ភិ​សង្ខារ​នោះ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) កិលេសជាត​ណា​ (ដែល​កើត​) ក្នុង​កាលមុន​ អ្ន​កចូរ​ញុំាង​កិលេសជាត​នោះ​ឲ្យ​រីងស្ងួត​ យ៉ាងនេះ​ខ្លះ​។
 [១៥៩​] ពាក្យ​ថា​ កិលេសជាត​ជា​គ្រឿង​កង្វល់​ ចូរ​កុំ​មានដល់​អ្នក​ ក្នុង​កាល​ជា​ខាង​ក្រោយ​ឡើយ​ សេចក្តី​ថា​ អនាគត​ លោក​ហៅថា​ កាល​ខាងក្រោយ​។ គ្រឿង​កង្វល់​ទាំង​ឡាយ​ណា​ គប្បី​កើតឡើង​ ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​សង្ខារ​ជា​អនាគត​ គ្រឿង​កង្វល់​ទាំងនេះ​ គឺ​ កង្វល់​គឺ​រាគៈ​ កង្វល់​គឺ​ទោសៈ​ កង្វល់​គឺ​មោហៈ​ កង្វល់​គឺ​មានះ​ កង្វល់​គឺ​ទិដ្ឋិ​ កង្វល់​គឺ​កិលេស​ កង្វល់​គឺ​ទុច្ចរិត​ កុំ​មានដល់​អ្នក​ឡើយ​ ទាំង​អ្នក កុំ​ធ្វើឲ្យ​ប្រាកដ​ កុំ​ញុំាង​គ្រឿង​កង្វល់​ឲ្យ​កើតឡើង​ កុំ​ឲ្យ​ដុះដាល​ កុំ​ឲ្យ​លូតលាស់​ កុំ​ឲ្យ​កើតឡើង​ចំពោះ​ គឺ​ចូរ​លះបង់​ បន្ទោបង់​ ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​កើតមាន​នូវ​គ្រឿង​កង្វល់​ទាំងនោះ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) កិលេសជាត​ជា​គ្រឿង​កង្វល់​ ចូរ​កុំ​មានដល់​អ្នក​ ក្នុង​កាល​ជា​ខាងក្រោយ​ឡើយ​។
 [១៦០​] ពាក្យ​ថា​ បើ​អ្នក​មិន​កាន់​យក​ក្នុង​ខន្ធ​ជា​កណ្តាល​ សេចក្តី​ថា​ រូប​ វេទនា​ សញ្ញា​ សង្ខារ​ វិញ្ញាណ​ ជា​បច្ចុប្បន្ន​ ហៅថា​ ខន្ធ​ជា​កណ្តាល​។ បើ​អ្នក​មិន​កាន់​ មិន​ស្ទួយ​ មិន​ចាប់​ មិន​ពាល់​ មិន​ត្រេកអរ​ មិន​ស្រស់ស្រាយ​ មិន​ជ្រុលជ្រប់​ ចំពោះ​សង្ខារ​ជា​បច្ចុប្បន្ន​ ដោយអំណាច​តណ្ហា និង​ទិដ្ឋិ​ទេ
ថយ | ទំព័រទី ១៨៩ | បន្ទាប់
ID: 637353510462903591
ទៅកាន់ទំព័រ៖