ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

ពាក្យ​ថា ឱឃៈ បាន​ដល់ ឱឃៈ​គឺ​កាម ឱឃៈ​គឺ​ភព​ ឱឃៈ​គឺ​ទិដ្ឋិ ឱឃៈ​គឺ​អវិជ្ជា។ ពាក្យ​ថា ជាតិ បាន​ដល់​កំណើត ការ​កើត​ព្រម​ ការ​ចុះ​កាន់​គភ៌ ការ​ផ្ដួចផ្ដើម​ឡើង ការ​កើតឡើង​ចំពោះ ការ​ប្រាកដ​ឡើង​នៃ​ខន្ធ ការបាន​ចំពោះ​នូវ​អាយតនៈ​នៃ​ពួក​សត្វ​នោះ​ ៗ ក្នុង​សត្តនិកាយ​នោះ ៗ។ ពាក្យ​ថា ជរា បាន​ដល់​ការ​ចាស់ ការ​គ្រាំគ្រា​ ការ​រង្គោះ​ធ្មេញ ការ​ស្កូវ​សក់ ការ​ជ្រួញជ្រីវ​ស្បែក ការ​រួញ​ថយ​អាយុ​ ការ​ចាស់ទុំ​នៃ​ឥន្រ្ទិយ របស់​ពួក​សត្វ​នោះ ៗ ក្នុង​សត្តនិកាយ​នោះ ៗ។ ពាក្យ​ថា សោក គឺ​ការ​សោក​ស្តាយ​ អាការ​ជាទី​សោក​ស្តាយ ភាព​នៃ​ការ​សោក​ស្តាយ ការ​ស្ងួត​ខាងក្នុង ការ​ស្រពោន​ខាងក្នុង ការ​ក្តៅ​ខាងក្នុង​ ការ​រោលរាល​ខាងក្នុង អាការ​ជាទី​សញ្ជប់សញ្ជឹង​នៃ​ចិត្ត ការ​អាក់អន់​ចិត្ត សរ​គឺ​ការ​សោក​របស់​បុគ្គល​ដែល​ត្រូវ​សេចក្តី​វិនាស​ញាតិ​ប៉ះពាល់​ ឬត្រូវ​សេចក្តី​វិនាស​នៃ​ភោគៈ​ប៉ះពាល់ ត្រូវ​សេចក្តី​វិនាស​គឺ​រោគ​ប៉ះពាល់ ឬត្រូវ​សេចក្តី​វិនាស​សីល​ប៉ះពាល់​ ត្រូវ​សេចក្តី​វិនាស​គឺ​ទិដ្ឋិ​ប៉ះពាល់ ឬប្រកបដោយ​សេចក្តី​វិនាស​ណាមួយ ឬក៏​ត្រូវ​ទុក្ខ​ធម៌​ណាមួយ​ប៉ះពាល់។
ថយ | ទំព័រទី ១៣២ | បន្ទាប់
ID: 637354493655773719
ទៅកាន់ទំព័រ៖