ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

 [១៩២​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា អ្នក​មិន​មាន​កង្វល់ មិន​ជាប់​នៅក្នុង​កាមភព​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា អ្នក​មិន​មាន​កង្វល់ សេចក្តី​ថា កង្វល់​គឺ​រាគៈ កង្វល់​គឺ​ទោសៈ កង្វល់​គឺ​មោហៈ​ កង្វល់​គឺ​មានះ កង្វល់​គឺ​ទិដ្ឋិ កង្វល់​គឺ​កិលេស កង្វល់​គឺ​ទុច្ចរិត។ គ្រឿង​កង្វល់​ទាំងឡាយ​នុ៎ះ​ ព្រះ​ខីណាស្រព​ណា បាន​លះបង់ ផ្តាច់ផ្តិល រម្ងាប់ ស្ងប់​រម្ងាប់ ធើ្វ​មិន​គួរឲ្យ​កើតឡើង​បាន​ ដុត​ដោយ​ភ្លើង​គឺ​ញាណ​ហើយ ព្រះ​ខីណាស្រព​នោះ លោក​ហៅថា អ្នក​មិន​មាន​កង្វល់។ ពាក្យ​ថា កាម បើ​តាម​ឧទ្ទាន​ បាន​ដល់ កាម ២ គឺ វត្ថុកាម​ ១ កិលេស​កាម ១។បេ។ នេះ​ហៅថា វត្ថុកាម។បេ។ នេះ​ហៅថា កិលេស​កាម។បេ។ ពាក្យ​ថា ភព បាន​ដល់​ភព ២ គឺ​កម្ម​ភព ១ បុ​នព្ភព​គឺ​បដិសន្ធិ ១។បេ។ នេះ​កម្ម​ភព។បេ។ នេះ បុ​នព្ភព​គឺ​បដិសន្ធិ។ ពាក្យ​ថា អ្នក​មិន​មាន​កង្វល់ មិន​ជាប់​នៅក្នុង​កាមភព​ គឺ​អ្នក​មិន​មាន​កង្វល់ មិន​ជាប់​នៅ មិន​ថ្ពក់​នៅ មិន​ស្អិត​នៅ មិន​ចាក់​កណ្តាញ់​នៅក្នុង​កាមភព​ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) អ្នក​មិន​មាន​កង្វល់ មិន​ជាប់​នៅក្នុង​កាមភព។
 [១៩៣​] ពាក្យ​ថា ព្រាហ្មណ៍​នោះ ឈ្មោះថា បាន​ឆ្លង​ឱឃៈ​នេះ​ដោយពិត​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា ដោយពិត គឺជា​ពាក្យ​ដាច់ខាត។បេ។ ពាក្យ​ថា ដោយពិត​នុ៎ះ ជា​ពាក្យ​ប្រាកដ។
ថយ | ទំព័រទី ១៦៤ | បន្ទាប់
ID: 637355159494628490
ទៅកាន់ទំព័រ៖