ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៦៧

 [២២២​] ពាក្យ​ថា ដើម្បីកុំឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ទើសទាក់​ដូច​អាកាស​ គឺ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មិន​ទើសទាល់ មិន​ជាប់​ចំពាក់ មិន​ជាប់ស្អិត ដូច​អាកាស មិន​ទើសទាល់ មិន​ជាប់​ចំពាក់ មិន​ជាប់ស្អិត​ ដូច្នោះឯង ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) មិន​ទើសទាក់​ ដូច​អាកាស ដោយ​ប្រាការ​ដូច្នេះ​ខ្លះ។ ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ មិន​ត្រេកអរ មិន​ប្រទូស្ត មិន​វង្វេង មិន​លំបាក​ដូច​អាកាស មិន​ដិតដោយ​ល័ខ ឬដោយ​ល្មៀត ដោយ​វត្ថុ​ពណ៌ខៀវ ឬដោយ​វត្ថុ​ពណ៌​ហង្សបាទ ដូច្នោះឯង ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) មិន​ទើសទាក់ ដូច​អាកាស ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ខ្លះ។ ឲ្យ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មិន​ក្រោធ មិន​បៀតបៀន មិន​វិលវល់​នៅ មិន​លំបាក​ ដូច​អាកាស មិន​កំរើក មិន​បៀតបៀន មិន​វិលវល់​នៅ​ មិន​លំបាក ដូច្នោះឯង ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) មិន​ទើសទាក់​ដូច​អាកាស ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ខ្លះ។
 [២២៣​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា ជា​បុគ្គល​ស្ងប់ មិន​អាស្រ័យ​នៅ​ (ដោយ​កិលេស​) ប្រព្រឹត្ត​ក្នុង​ទីនេះ​ឯង ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ជា​បុគ្គល​ស្ងប់​ក្នុង​ទីនេះ​ឯង គឺជា​អ្នក​នៅក្នុង​ទីនេះ​ឯង ជា​អ្នក​កំពុង​អង្គុយ​ក្នុង​ទីនេះ​ឯង​ ជា​អ្នក​អង្គុយ​លើ​អាសនៈ​នេះឯង ជា​អ្នក​អង្គុយ​ក្នុង​បរិស័ទ​នេះឯង ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) ជា​បុគ្គល​ស្ងប់​ក្នុង​ទីនេះ​ឯង ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ខ្លះ។ មួយទៀត ជា​អ្នកមាន​ចិត្តស្ងប់​រម្ងាប់​ មានចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់ មានចិត្ត​រលត់ មានចិត្ត​ស្ងប់ស្ងាត់ ក្នុង​ទីនេះ​ឯង
ថយ | ទំព័រទី ១៩៣ | បន្ទាប់
ID: 637355172205636728
ទៅកាន់ទំព័រ៖